«Η ώρα της αναστάσεως είναι αφανέρωτη στους ανθρώπους»
Πρωτοπρεσβυτέρου Σταύρου Τρικαλιώτη, ἐφημερίου Ἱεροῦ Ναοῦ Ἀγ. Παρασκευῆς Ἀττικῆς
Οἱ τέσσερεις εὐαγγελιστές μᾶς ἀναφέρουν ὅτι τήν τρίτη ἡμέρα μετά τήν ταφή (δηλαδή τήν Κυριακή), «λίαν πρωΐ» εὑρέθη ὁ τάφος –ὅπου ἔθηκαν τόν Κύριο– κενός.
«Οὐδεὶς λέγει πότε ἀκριβῶς καὶ πῶς ἀνέστη ὁ Κύριος» (Βλ. Θ.Η.Ε. τ. 2, στ. 599, σχετικό ἄρθρο Βασ. Χ. Ἰωαννίδη).
Ἀξιοσημείωτος εἶναι ὁ ΠΘ' κανὼν τῆς ϛ' Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί ἡ σχετική ἑρμηνεία τοῦ κανόνος, ὅπου ἀναφέρεται ρητῶς ὅτι οἱ χριστιανοί πρέπει νά λύνουν τήν νηστεία τῆς μεγάλης Ἑβδομάδος μετά τό μεσονύκτιο τοῦ μεγάλου Σαββάτου (12 μ.μ.), διότι ἀπό τό χρονικό διάστημα αὐτό κι ἔπειτα πρέπει νά ἔγινε ἡ ἀνάσταση.