Χειροτονία διακονισσῶν
Ἄλλοτε δειλά καί ἄλλοτε πιό θαρρετά ἀπό συγκεκριμένους ἐκκλησιαστικούς παράγοντες ἐπανέρχεται "ἄνωθεν" τό θέμα "τῶν διακονισσῶν" στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
Ἄλλοτε δειλά καί ἄλλοτε πιό θαρρετά ἀπό συγκεκριμένους ἐκκλησιαστικούς παράγοντες ἐπανέρχεται "ἄνωθεν" τό θέμα "τῶν διακονισσῶν" στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
Σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας ἡ ἁμαρτία δέν εἶναι πάντα ἡ ἴδια ἀλλά ἔχει βαθμούς καί στάδια. Τά στάδια τῆς ἁμαρτίας, ὅπως μᾶς λέει ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ ἁγιορείτης στό ἐξομολογητάριο του, εἶναι 12. Πρῶτος βαθμός τῆς ἁμαρτίας εἶναι τό νά κάνει κανείς τό καλό, ὄχι ὅμως καί μέ τό σωστό τρόπο, ἀλλά σμίγοντας τό καλό μέ τό κακό. Ὅταν γιά παράδειγμα δίνει κανείς ἐλεημοσύνη ὄχι ὅμως ἀπό ἀγάπη καί συμπάθεια πρός τό πρόσωπο τοῦ συνανθρώπου ἀλλά ἀπό ἀνθρωπαρέσκεια.
Ζοῦμε σὲ μιὰ ἐποχὴ παραλογισμοῦ, ὅπου οἱ λέξεις ἔχουν χάσει τὸ πραγματικό τους νόημα. Δὲν ὑπάρχει κοινὰ ἀποδεκτὸς κώδικας ἐπικοινωνίας. Ὁ καθένας λέει ὅ,τι θέλει, ὅπως τὸ θέλει. Παύσαμε νὰ ὁμιλοῦμε καθαρὰ καὶ ξάστερα, ὅπως λέει κι ὁ λαός μας. Ἄλλοτε ὁμιλοῦμε μὲ ὑπονοούμενα, ἄλλοτε διπλωματικά, ἄλλοτε συμφεροντολογικά, ἄλλοτε ἀποκρύπτουμε γεγονότα καὶ καταστάσεις.
Φύρδην-μίγδην μαῦρα καλλυμαύχια, ἄσπρα σαρίκια, κίτρινα ράσα, μώβ μπέρτες παπικές κι ἐβραϊκά σκουφάκια ἦταν τό ...ὑπερθέαμα πού εἶδαν γιά πολύ λίγο οἱ Ἕλληνες στούς δέκτες τους στίς 10 Αὐγούστου 2004. Ὅλοι οἱ παραπάνω βρέθηκαν μαζεμένοι μέ εἰδικές προσκλήσεις στό Δημαρχεῖο Ἀμαρουσίου στό Διαθρησκειακό Συνέδριο μέ θέμα « Θρησκεία, Εἰρήνη καί Ὁλυμπιακό ἰδεῶδες» πού ὀργανώθηκε ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο καί τό Δήμαρχο Ἀμαρουσίου Π. Τζανίκο.
Στό Συνέδριο πού διοργανώθηκε στό Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.) ἀπό τό τμῆμα Ποιμαντικῆς καί Κοινωνικῆς Θεολογίας, σέ συνεργασία μέ τήν Ἑταιρεία Ὀρθοδόξων σπουδῶν ἀπό τίς 20 ἕως 25 Σεπτεμβρίου 2004 μέ θέμα: "Οἰκουμενισμός: γένεση, προσδοκίες, διαψεύσεις" ἀκούστηκαν ἑξήντα περίπου ἐνδιαφέρουσες εἰσηγήσεις. Ἡ εἰσήγησή μας εἶχε ὡς θέμα: Οἰκουμενισμός καί ἐκκοσμίκευση. Μέσα στά σχέδια τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἦταν πάντοτε ἐκτός τῶν ἄλλων καί ἡ χρήση τῶν μεταφράσεων τῶν Λειτουργικῶν κειμένων. Στίς μέρες μας οἱ πιέσεις εἶναι περισσότερες, ἀφοῦ ὁ σκοπός τοῦ οἰκουμενισμοῦ, ἀδελφοποιημένου πιά μέ τή Nέα Ἐποχή εἶναι ἡ πανθρησκειοποίηση, στήν ὁποία πολύ βοηθοῦν οἱ μεταφράσεις τῶν λειτουργικῶν κειμένων. Διευρυμένο ἀπόσπασμα τῆς εἰσηγήσεώς μας γιά τή μετάφραση Ἀποστολικοῦ καί Εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος καταδεικνύει τή σύγχρονη ἐκκοσμικευτική νοοτροπία πού ὑφέρπει στήν Ὀρθόδοξη λατρεία μας ἐπιβαλλομένη ἄνωθεν.