«YΠAΡΧΟΥΝ AΚOΜΗ ΔΙΚΑΣΤΑI ΕIΣ ΤAΣ AΘΗΝΑΣ» (ΠΑΡΑIΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡOEΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛIΟΥ EΠΙΚΡΑΤΕIΑΣ Κ. ΝΙΚΟΛAΟΥ ΣΑΚΕΛΛΑΡIΟΥ)
Ὁ πρόεδρος τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, Νίκος Σακελλαρίου, ἀνακοίνωσε τήν παραίτησή του ἀπό τή θέση τοῦ ἐπικεφαλῆς τοῦ ἀνωτάτου ἀκυρωτικοῦ δικαστηρίου.
Ὁ κ. Σακελλαρίου ἐξέφρασε τήν διαμαρτυρία του γιά τίς διαρροές ὅτι ἡ Ὁλομέλεια τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας ἔκρινε ὡς ἀντισυνταγματικό τόν νόμο Κατρούγκαλου μέ τόν ὁποῖο περικόπτονται οἱ συντάξεις καί ἀνακοίνωσε ὅτι ἀπέρχεται τῆς θέσης του πρίν τήν συμπλήρωση τοῦ ὁρίου ἡλικίας συνταξιοδότησης.
Μέ μία βαρυσήμαντη δήλωση ἡ ὁποία μεταδόθηκε σέ ἀπ' εὐθείας τηλεοπτική μετάδοση, ὁ πρόεδρος τοῦ ΣτΈ προειδοποίησε ὅτι εἶναι ὁρατός ὁ κίνδυνος περαιτέρω μείωσης τῶν συντάξεων πού ὅπως εἶπε ὁ κ. Σακελλαρίου θά ἔχει ἀποτέλεσμα «τήν πλήρη ἐξαθλίωση ὅλων τῶν συνταξιούχων».
Μέ μία αἰχμηρή ἀναφορά, ὁ κ. Σακελλαρίου ἐπέκρινε τήν πολιτική ἡγεσία τῆς χώρας ἐπειδή ὅπως ἐξήγησε μετακυλίει παγίως στή δικαιοσύνη τήν ἐπίλυση τῶν πιό δυσεπίλυτων προβλημάτων τῆς χώρας.
Ὁ ἀπερχόμενος, πλέον, πρόεδρος τοῦ ΣτΈ ζήτησε ἀπό τούς πολίτες νά ἐξακολουθήσουν νά ἔχουν ἐμπιστοσύνη στούς δικαστές ἐπισημαίνοντας: «Ὑπάρχουν ἀκόμη δικασταί εἰς τάς Ἀθήνας».
Ἀναφερόμενος στό πρόσφατο παρελθόν καί στίς ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας τῶν τελευταίων ἐτῶν, ὁ κ. Σακελλαρίου ἔκανε λόγο γιά πλήρη κυριαρχία τοῦ οἰκονομικοῦ ἐπί τοῦ θεσμικοῦ καί προειδοποίησε γιά τούς κινδύνους πού ἐλλοχεύουν ἀπό τήν οἰκονομική κρίση.
«Οἱ καταστάσεις αὐτές ὁδήγησαν τό δικαστήριο στήν ἔκδοση ἀποφάσεων σχετικά μέ τήν μή περαιτέρω μείωση ἀποδοχῶν σέ τομεῖς ὅπως ἡ ἐθνική ἄμυνα, ἡ ὑγεία, ἡ παιδεία καί ἡ ἀσφάλεια τοῦ πολίτη» τόνισε ὁ Νίκος Σακελλαρίου ἐξηγώντας τό σκεπτικό τῶν μελῶν τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας.
Τό πλῆρες κείμενο τῆς δήλωσης παραίτησης τοῦ Νίκου Σακελλαρίου ἀπό τή θέση τοῦ προέδρου τοῦ ΣτΈ:
«Στήν ἀπόφασή μου αὐτή κατέληξα μετά τήν πρόσφατη παραβίαση τοῦ ἀπορρήτου τῆς διασκέψεως τοῦ Δικαστηρίου σχετικά μέ τό νέο ἀσφαλιστικό σύστημα καί τήν εὔλογη ἀναταραχή πού προκάλεσε σέ ὁλόκληρη τήν ἑλληνική κοινωνία.
Ἡ ἀδιανόητη ὅσο καί ἀπαράδεκτη αὐτή παραβίαση τοῦ δικαστικοῦ ἀπορρήτου, τήν ὁποία ἀντικειμενικά ἀδυνατῶ νά ἐλέγξω, ἐπέφερε καίριο πλῆγμα στήν ἀξιοπιστία καί τό κύρος τοῦ θεσμοῦ τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας καί δέν μοῦ ἐπιτρέπει, πλέον, νά ἐξακολουθήσω νά ἀσκῶ τά δικαστικά μου καθήκοντα μέ τήν δέουσα ἠρεμία καί νηφαλιότητα.
Ἡ σημερινή ἀπόφασίς μου – ἔστω καί ἄν ἀπέχει λίγες μόνον ἡμέρες ἀπό τήν ὑποχρεωτική ἀποχώρησή μου ἀπό τήν ὑπηρεσία δέν παύει - ὅσο ἐπιβεβλημένη καί ἄν εἶναι - νά ἀποτελεῖ μία πολύ ἐπώδυνη ἀπόφαση, γιά μένα πού διανύω τό 42ο ἔτος τῆς δικαστικῆς μου σταδιοδρομίας, ἔχοντας ἀφιερώσει τά περισσότερα χρόνια τῆς ζωῆς μου στήν ὑπηρεσία τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, ἕναν θεσμό, τόν ὁποῖο ἀγαπῶ καί θά συνεχίσω νά ἀγαπῶ μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς μου.
Ἔχω τή συνείδησή μου ἥσυχη, διότι δέν ἀποχωρῶ ἀμαχητί, ἀφοῦ ὅλα αὐτά τά χρόνια ἀγωνίσθηκα, μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, τόν ἀγώνα τόν καλό.
Τή στιγμή ὅμως αὐτή, ἡ σκέψις μου στρέφεται στούς ἁπλούς πολίτες, πού εἶναι τά θύματα τῶν μνημονίων καί τῆς κλιμακούμενης ἐπικυριαρχίας τοῦ οἰκονομικοῦ παράγοντος ἐπί τοῦ θεσμικοῦ, οἱ ἀντοχές τῶν ὁποίων συνεχῶς δοκιμάζονται ἀπό τά ἀλλεπάλληλα οἰκονομικά μέτρα, πού λαμβάνονται μέ τήν ἐπίκληση τοῦ λεγομένου δημοσιονομικοῦ συμφέροντος καί πού συνεπάγονται ὑπέρογκες γι’ αὐτούς ἐπιβαρύνσεις, λόγῳ τοῦ σωρευτικοῦ τους χαρακτῆρος.
Ἤδη, ἀπό τήν ἐποχή τοῦ πρώτου μνημονίου, ὁρισμένοι συνάδελφοί μου μεταξύ τῶν ὁποίων καί ἐγώ, εἴχαμε, μέ τίς μειοψηφίες μας ἐπισημάνει, τή μή συμβατότητα τῶν ρυθμίσεων τοῦ μνημονίου μέ τό Σύνταγμα, καί εἴχαμε ἐγκαίρως προειδοποιήσει, χωρίς δυστυχῶς νά εἰσακουστοῦμε, γιά τήν ἐπερχόμενη πλήρη ἐπικυριαρχία τοῦ οἰκονομικοῦ ἐπί τοῦ θεσμικοῦ, πού ἐπηρέασε, καίρια, τό σύνολο σχεδόν τῆς κρατικῆς δράσεως καί σηματοδότησε τήν συνακόλουθη ὑποχώρηση τοῦ Κράτους Δικαίου καί τοῦ Κοινωνικοῦ Κράτους.
Τά χρόνια πού ἀκολούθησαν, οἱ ἀντοχές ὅλων μας δοκιμάσθηκαν ἀκόμη περισσότερο ἀπό τά νεώτερα μνημόνια πού ἐπέβαλαν τή λήψη καί νέων ἐπώδυνων οἰκονομικῶν μέτρων, πού συνοδεύθηκαν ἀπό τίς συνεχεῖς μειώσεις μισθῶν καί συντάξεων.
Οἱ καταστάσεις αὐτές, ὁδήγησαν τό Δικαστήριο στήν ἔκδοση σειρᾶς ἀποφάσεων τῆς Ὁλομελείας του σχετικά μέ τήν μή περαιτέρω μείωση τῶν συντάξεων καί τήν θεσμική θωράκιση τῶν προσώπων, πού εἶναι ἐπιφορτισμένα μέ βασικές ἀποστολές τοῦ Κράτους, ὅπως ἡ ἐθνική ἄμυνα, ἡ ἀσφάλεια, ἡ ὑγεία, ἡ παιδεία καί ἡ δικαιοσύνη.
Φρονοῦμε, ὅτι τά δικαστικά αὐτά προηγούμενα καί οἱ ἐγγυήσεις πού ἐτέθησαν μέ αὐτά, δέν μποροῦν, χωρίς νά παραβιάζεται τό Σύνταγμα, νά ἀγνοηθοῦν, οὔτε, πολύ περισσότερο, νά παρακαμφθοῦν ἀπό τό νομοθέτη, μέ τό πρόσχημα τῆς καταρτίσεως ἑνός νέου ἀσφαλιστικοῦ συστήματος μέσω τοῦ ἐπανυπολογισμοῦ ὅλων, τῶν μέχρι σήμερα, ἀπονεμηθεισῶν συντάξεων - πράγμα πού θέτει τούς ἤδη συνταξιούχους σέ καθεστώς πλήρους ἀνασφαλείας, κατά παράβαση τῆς ἀρχῆς τῆς ἐμπιστοσύνης - καί μέσω τῆς εἰσαγωγῆς, σέ συνάρτηση, πάντοτε, μέ τόν ἐπανυπολογισμό ἑνός νέου τρόπου ὑπολογισμοῦ τῶν ἐφεξῆς ἀπονεμομένων συντάξεων, μέτρα πού ὁδηγοῦν, μέ μαθηματική ἀκρίβεια, σέ περαιτέρω μείωση τοῦ ὕψους τῶν συντάξεων, τό ὁποῖο, ὅμως, ἔχει ἤδη διαμορφωθεῖ, μετά τίς ἀλλεπάλληλες περικοπές τους, σέ ἰδιαίτερα χαμηλό ἐπίπεδο.
Σέ ἀντίθετη περίπτωση, ἐκτιμοῦμε, ὅτι εἶναι πλέον ὁρατός ὁ κίνδυνος περαιτέρω μειώσεως τοῦ ὕψους τῶν ἀπονεμομένων συντάξεων, μέ τελικό ἀποτέλεσμα τήν πλήρη ἐξαθλίωση ὅλων τῶν συνταξιούχων.
Ἀναμφιβόλως, εὑρισκόμεθα πρό μίας πολύ δυσχεροῦς καταστάσεως, ἡ ὁποία, ὅμως, εὐελπιστοῦμε ὅτι θά ἀντιμετωπισθεῖ μέ τόν καλύτερο δυνατό τρόπο, γιά μία ἀκόμη φορά, ἀπό τήν ἀνεξάρτητο ἑλληνική Δικαιοσύνη, στήν ὁποία μετακυλίεται, παγίως, ἀπό τήν ἑκάστοτε πολιτική ἐξουσία, ἡ ἐπίλυσις τῶν πιό σημαντικῶν προβλημάτων τῆς Χώρας.
Ἐκφράζουμε, τέλος, τή βεβαιότητα ὅτι « ἔχουν γνῶσιν οἱ φύλακες» καί ὅτι οἱ δικαστικοί λειτουργοί τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας θά ἀρθοῦν στό ὕψος τῶν περιστάσεων, ἀνταποκρινόμενοι στήν ἱστορική παράδοση τοῦ Σώματος.
Ἑπομένως, πρέπει ὅλοι νά ἐξακολουθήσουμε νά ἐμπιστευόμεθα τήν Δικαιοσύνη καί τούς λειτουργούς της, τελοῦντες πάντοτε ἐν πλήρῃ ἐπιγνώσει τοῦ γεγονότος, ὅτι «Ὑπάρχουν ἀκόμη δικασταί εἰς τάς Ἀθήνας».
Ἀθήνα, 16 Μαΐου 2018
Νικόλαος Καρόλου Σακελλαρίου
Πρόεδρος τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας»