Πρωτ. π. Εὐθυμίου Μουζακίτου

ΕΝΟΡΙΑ  ΑΓΙΟΥ  ΓΕΩΡΓΙΟΥ  ΚΑΙ  ΑΓΙΟΥ  ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ  ΔΙΟΝΥΣΟΥ

Εἶναι πολὺ σημαντικὸ νὰ ἐνημερωθοῦν οἱ πιστοὶ Χριστιανοὶ γιὰ τὶς διάφορες πολιτικοθεολογικές θεωρίες ποὺ ἀκούγονται στὴν Ἐνορία μας καὶ ἀνακατεύουν τὴν πολιτικὴ μὲ τὴν ποιμαντική, τὰ κόμματα μὲ τὴν Ἐκκλησία  καὶ τὸ χειρότερο ὅτι πρέπει οἱ κληρικοὶ νὰ φτιάχνουν πολιτικὰ κόμματα καὶ νὰ προτρέπουν τοὺς χριστιανοὺς νὰ ἐμπλέκονται  σ’ αὐτά. 

Γιά νά δοῦμε ὅμως πιό ξεκάθαρα τό θέμα.

Ὁ  Ἅγιος Νεκτάριος  στο βιβλίο «Ποιμαντική» μᾶς λέει ὅτι ἡ Ἐκκλησία ὡς βασιλεία τοῦ Θεού δέν ἔχει κανένα κοινό πρός τά ἔργα τῆς βασιλείας τοῦ κόσμου. Ἡ ἐξουσία τῆς Ἐκκλησίας εἶναι πνευματική καί οὐδ’ ὅλως παρεμβαίνει εἰς τάς ἐνεργείας τῆς πολιτικής ἐξουσίας καί τήν ἐξάσκηση τῆς ἐξουσίας αὐτῆς.  Διότι ἡ μέν ἐξουσία τῆς Ἐκκλησίας ἐπεκτείνεται μόνο στόν πνευματικό βίο τοῦ ἀνθρώπου, ἡ δέ ἐξουσία τῆς  πολιτείας ἐπί τοῦ ὅλου βίου τοῦ πολίτου. (ἐκδόσεις Παναγόπουλος).

EΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ.

Πρίν τόν Μωσαϊκό νόμο, μέσα στόν Παράδεισο, ὅταν δημιουργοῦσε ὁ Θεός τό πρῶτο ζεῦγος, τόν Ἀδάμ καί τήν Εὔα, τούς ἔλεγε "αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε καί πληρώσατε καί κατακυριεύσατε τή γῆ"· τούς ἔδωσε δηλ. μέ τέσσερις προστακτικές προσταγές, μεγάλη εὐλογία. Ὅλα αὐτά συνοψίζονται στή συμπεριφορά καί στούς σκοπούς τοῦ ζεύγους.

Ὁ γάμος ἱδρύεται ἀπό τόν Πατέρα τόν Υἱό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα. Ποιήσωμεν. Τά τρία πρόσωπα συνεργάζονται γιά τήν δημιουργία τοῦ πρώτου ζεύγους καί τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.

Βεβαίως δέν πρόλαβαν, δέν χρησιμοποίησαν οἱ πρωτόπλαστοι τίς εὐλογίες αὐτές τοῦ Θεοῦ, γιατί πρόλαβε ὁ ὄφις. Τούς εἶπε ὅτι αὐτό πού σᾶς ζητᾶ ὁ Θεός μπορεῖτε νά τό κάνετε καί μόνοι σας. Αὐτό εἶναι τό μεγάλο σφάλμα τοῦ Ἀδάμ καί τῆς Εὔας. Ὅτι ἄκουσαν τόν ὄφι καί πίστεψαν ὅτι πράγματι αὐτό πού τούς ζητᾶ ὁ Θεός μποροῦν νά τό κάνουν μόνοι τους. Ἡ θέωση, δηλ. νά ὁλοκληρωθοῦν ὡς προσωπικότητες χωρίς Θεό. Αὐτό τούς ἀλλοίωσε πάρα πολύ. Ἔχασαν μυαλά, ψυχή καί καλές διαθέσεις.

Πρωτ. Π. Εὐθυμίου Μουζακίτη

[Ὁμιλία στὸ ἀρχονταρίκι τοῦ Ἱ. Ν. Ἁγ. Γεωργίου, Διονύσου Ἀττικῆς (27/11/2014)]

Σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας ὁ ἄνθρωπος ἀσθενεῖ. Δὲν εἶναι ἔτσι ὅπως τὸν ἔπλασε ὁ Θεός. Οἱ Πατέρες λένε ὅτι ἡ αἰτία τῆς ἀσθένειας τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ ἀποστασία του ἀπὸ τὸν Δημιουργό του καὶ ἐν συνεχείᾳ ἡ παρουσία καὶ οἰκοδόμηση τῆς ὑπερηφάνειας.

Ἔτσι λοιπόν, γιὰ τὴν θεραπεία τῆς "ἀμαυρωθείσης" φύσης μας, ἀναγκαία εἶναι μόνον ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ καὶ ὁ πνευματικὸς ποὺ μπορεῖ νὰ τὴν μεταδώσει διά τῶν Μυστηρίων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Ἐπανέρχεται στίς ἡμέρες μας καί ἀπό ἐπίσημα χείλη ἡ παλιά θεωρία περί τῆς δῆθεν ἀναγκαίας ἑνότητος τῶν Χριστιανῶν ¨ἄρον ἄρον ἕνωσον αὐτούς¨, ἐξαιτίας τάχα τοῦ κινδύνου τῆς ἀπειλῆς γενικῆς σφαγῆς τῶν πιστῶν, ἀπό τούς ἐχθρούς τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Βλέπε Συρία. Βεβαίως ὅμως καί πρόκειται γιά ἑνότητα ἐκτός τῆς ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι Ἀληθείας. Πῶς νά ἑνωθοῦν ὀρθόδοξοι μέ αἱρετικούς, τό φῶς μέ τό σκοτάδι, ὁ Χριστός μέ τόν Βελίαλ, ὁ πιστός μέ τόν κατ᾿ οὐσίαν ἄπιστο, ἀφοῦ διαστρέφει τό δόγμα; (Β΄Κορ. στ΄, 14-15).