Ἡ ἡμερίδα «Στόν ἀπόηχο τῆς λειτουργικῆς ἀναγέννησης : Ἀναταράξεις στή θεία Λατρεία» πραγματοποιήθηκε στήν αἴθουσα τοῦ Πολεμικοῦ Μουσείου στίς 11 Ἰουνίου 2023 καί ὧρες 5-9 μ.μ. μέ τή συμμετοχή ἐκλεκτῶν εἰσηγητῶν. Μετά τίς εἰσηγήσεις καί τή συζήτηση πού ἀκολούθησε έξήχθησαν τά ἀκόλουθα πορίσματα.

1. Ἡ θεία Λατρεία τό ὀρθόδοξο δόγμα καί τό εὐαγγελικό ἦθος ἀλληλοπεριχωροῦνται καί ἀλληλοεξαρτῶνται. Ὁ ἄνθρωπος πού δέν ἔχει καθαρθῆ ἀπό τά πάθη δέν μπορεῖ νά φανερώσει οὔτε γνήσιο λατρευτικό βίωμα οὔτε ἀκίβδηλο δόγμα. Ὁ θεσμός τῆς Ἐκκλησίας συγκροτεῖται ἀδιασάλευτος καί ἡ ἑνότητά της παραμένει ἀδιάρρηκτη μέ τήν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί διά τῆς πιστότητάς μας σέ ὅ,τι παρελάβαμε στήν Ἐκκλησία, τήν Ὀρθοδοξία, τήν ἐκκλησιαστική τάξη, τό λειτουργικό ἦθος, τήν ποιμαντική, τήν ἱεραποστολή, τή μοναχική ζωή, τούς ἱερούς κανόνες, τήν ἐκκλησιολογική εὐστάθεια καί τήν ἐκκλησιαστική εὐταξία.

Μεγάλος σάλος προκλήθηκε ἀπό τήν προβολή ἑνός βίντεο ὁμοφυλοφιλικοῦ περιεχομένου μέ πρωταγωνιστές ἐφήβους, σέ μαθητές δημοτικοῦ ἀπό τή δασκάλα τους. Ἐδῶ καί πολλά χρόνια ἡ Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν, ὅπως καί πολλοί ἄλλοι φορεῖς ἔχουμε ἐπισημάνει τό σχέδιο προώθησης τῆς ὁμοφυλοφιλίας στήν παιδική καί ἐφηβική ἡλικία καί δυστυχῶς μᾶς ἐπιβεβαιώνει, μέρα μέ τή μέρα ἡ πραγματικότητα πού ζοῦμε ὅτι οἱ ἐπισημάνσεις μας δέν ἦταν προϊόν ἀρρωστημένης φαντασίας.

Πλέον ἡ ἠθική σήψη φιλοδοξεῖ νά μπεῖ σέ κάθε σπίτι καί δέν κάνει ἐξαιρέσεις. Ἡ συνταγματική ὑποχρέωση τοῦ Κράτους γιά ἀνάπτυξη τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης τῶν μαθητῶν βρίσκεται ἐν ὑπνώσει, καθώς μοναδική μέριμνα ὑψηλά ἱσταμένων εἶναι νά προωθήσουν τά δικά τους πάθη μέ ἀπώτερο σκοπό μία σοδομιτική κοινωνία, ὅπου δέν θά ὑπάρχει παιδική ἀθωότητα καί ἁγνότητα.

πρωτοπρ. Ἰωάννου Φωτοπούλου
ἐφημερίου Ἱ.Ν. Ἁγίας Παρασκευῆς Ἀττικῆς

Δύο ἀπό τούς ἀμύντορες τοῦ Ἀλεξάνδρου Καρυώτογλου, ὁ π. Βασίλειος Θερμός καί ὁ κ. Θ. Παπαθανασίου, στά ἀτεκμηρίωτα κείμενά τους πού ἀναρτήθηκαν στό anastasiosk.blogspot δέν παραλείπουν νά «στολίζουν» μέ ὕβρεις ὅσους τυχόν διαφωνοῦν μέ τήν παρουσία κοριτσιῶν στή διακονία τῆς Θ. Λειτουργίας. Ὁ π. Θερμός ἀναφωνεῖ στό τέλος τοῦ γραπτοῦ του : «Δέν θά δεχθοῦμε νά ἐπικρατήσουν οἱ ἀστοιχείωτοι»! καί ὁ κ. Παπαθανασίου πρό τῆς ἀρχῆς τοῦ κειμένου του θρηνεῖ : «Να θρηνήσω την ασέβειά τους, ή να σιχαθώ την αγραμματοσύνη τους;».

Εἴμαστε λοιπόν «ἀστοιχείωτοι» καί ἄξιοι νά μᾶς «σιχαίνονται» οἱ δοκησίσοφοι. Βέβαια ὁ κ. Παπαθανασίου, ἐγγράμματος ὤν, παίρνει αὐτή τή φράση ἀπό τά λόγια πού ἀπευθύνει ὁ Μ. Βασίλειος στούς Ἀρειανόφρονες, καί τήν ἐφαρμόζει σέ μᾶς.  Ἄς εἶναι!

Ἄς δοῦμε τώρα, ἐφόσον ἐμεῖς εἴμαστε ἀστοιχείωτοι, πόσο ἐνήμερος εἶναι ὁ π. Βασίλειος ὅταν γράφει :  Ιερό βήμα στην ουσία δεν υφίσταται (δικές μου ὅλες οἱ ὑπογραμμίσεις). Όσο λειτουργούσε υγιώς η εκκλησιολογία, δηλαδή κατά τους πρώτους 5-6 αιώνες, η καίρια διαχωριστική γραμμή βρισκόταν στην είσοδο του ναού προκειμένου να υποδηλώνει την διαφορά μεταξύ βαπτισμένων και αβαπτίστων. Όταν ολόκληρη η κοινωνία έγινε (κατ’ όνομα) χριστιανική, υψώθηκε τέμπλο και εισήχθη ο κληρικαλισμός^[1], δηλαδή η διαχωριστική γραμμή κατάντησε να είναι μεταξύ κληρικών και λαϊκών!

π.Ἰωάννης Κ. Φωτόπουλος

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ:
ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ: ΑΝΑΤΑΡΑΞΕΙΣ ΣΤΗ ΘΕΙΑ ΛΑΤΡΕIA

Ἐντὀς τοῦ πλαισίου τῆς λεγομένης λειτουργικῆς ἀναγεννήσεως κατά τή 10ετία 1997-2007, ὅπου ἐπιχειρήθηκαν σαρωτικές μεταρρυθμίσεις στά λειτουργικά μας πράγματα, καί ὡς προάγγελος-«λαγός»  τῶν σχεδιαζομένων ἀλλαγῶν στήν ὀρθόδοξη λατρεία  ἐξεδόθησαν  τά τεύχη 71 καί 72 τοῦ περιοδικοῦ ΣΥΝΑΞΙΣ μέ τίτλους : «Λειτουργική ἀναγέννηση : ἀνάγκη ἤ πολυτέλεια» καί «Λειτουργική ἀναγέννηση: Γλώσσα καί συμμετοχή». Οἱ συνεργάτες τῶν τευχῶν αὐτῶν προπαγάνδιζαν ἰσοπεδωτικές ἀλλαγὲς διακηρύσσοντας  ὅτι ὑπάρχει ἐπείγουσα ἀνάγκη ἀλλαγῶν στήν τέλεση τῆς Ὀρθοδόξου λατρείας, πού θά συντελέσει στήν πλέον ἐνεργό συμμετοχὴ τοῦ λαοῦ στή Λατρεία τοῦ Θεοῦ καί ὅτι αὐτό εἶναι οὐσιαστικά αἴτημα τῶν πιστῶν.

 Στήν πραγματικότητα ἡ λεγόμενη «λειτουργική ἀναγέννηση» πού ἐπιχειρεῖται στό χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας, ἄλλοτε ἐμφανῶς καί ἄλλοτε de facto καί λανθανόντως, δέν ἔχει σχέση μέ αἴτημα τοῦ λαοῦ γιά «μαζική» συμμετοχή στήν προσευχή τῆς Ἐκκλησίας.(καθ. Νικόλαος Βασιλειάδης)   Σχεδιάζεται μόνο ἀπό κάποιους καθηγητές τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν, μεταπατερικῆς χροιᾶς, οἱ ὁποῖοι ἐπηρεασμένοι ἀπό τή λεγομένη «λειτουργική κίνηση» τῶν παπικῶν καί τῶν ἄλλων Ὁμολογιῶν «μετακενώνουν» στόν ὀρθόδοξο ἐκκλησιαστικό χῶρο τίς ἰδέες τους. Ἔτσι συμπαρασύρουν στούς σκοπούς τους, σκοπούς ὄχι πάντοτε μέ ὀρθόδοξο πρόσημο, πολλούς κληρικούς καί θεολόγους, οἱ   ὁποῖοι στήν προσπάθειά τους νά προσελκύσουν τούς χριστιανούς στή λειτουργική ζωή ἀγωνιοῦν, δέχονται τά πορίσματά τους καί προωθοῦν αὐθαίρετες ἀλλαγὲς πότε μικρές καί πότε ριζικές οἱ ὁποῖες ἅπτονται τῶν οὐσιαστικῶν στοιχείων τῆς Λατρείας.