Εἰδήσεις

Ἐπιμνημόσυνος ὁμιλία πρωτ. Ἀντωνίου Μπουσδέκη κατά τό τριετές μνημόσυνο τοῦ πατρός Σαράντη Σαράντου

Στήν Ἱ. Μονή Ὁσίου Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχη
(ἅγιο Στέφανο Ἀττικῆς).
(Τρία χρόνια μετά την κοίμησή του στις 6/4/2024)

Σεβαστοί πατέρες, ὁσιωτάτη γερόντισσα, ἀγαπητοί ἀδελφοί·

Μαζευτήκαμε σήμερα ἐδῶ γιά νά λειτουργήσουμε καί νά τελέσουμε τό τριετές μνημόσυνο τοῦ μακαριστοῦ μας πατέρα, τοῦ πατρός Σαράντη.

Θέλοντας καθ’ ὑπακοήν νά πῶ δυό λόγια στήν ἀγάπη σας θά βασιστῶ στήν ὁμιλία τοῦ ἁγίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου, τόν ὁποῖον ὅπως γνωρίζετε ὑπεραγαποῦσε ὁ πατήρ καί μάλιστα ἐπί σειρά ἐτῶν ἀνέλυε τά κείμενά του στήν Πειραϊκή Ἐκκλησία.  Μιλώντας λοιπόν ὁ ἅγιος γιά τόν πνευματικό του πατέρα, τόν ἅγιο Συμεών τόν Εὐλαβῆ, ἀναφέρει:

… ὥσπερ δεξαμενή τις ἀπορρέοντος ὕδατος, οὕτως ὁ ἅγιος πατήρ ἡμῶν ἐκ τοῦ πληρώματος μετέλαβε τοῦ Δεσπότου ἡμῶν Χριστοῦ καί ἐπλήσθη τῆς χάριτος τοῦ Πνεύματος αὐτοῦ, ὅπερ ἐστίν ὕδωρ ζῶν· ὥσπερ δέ πάλιν ἀπό τῆς δεξαμενῆς τό ὑπερπλεονάσαν καί ἔξωθεν ὑπερεκχυνόμενον ὕδωρ λαμβάνει τις εἰς κόρον, οὕτω καί ἡμεῖς ἐκ τοῦ πατρός ἡμῶν τοῦ ἁγίου τήν ὑπερπλεονάσασαν καί ὑπερεκχυνομένην ἀεί ἐξ αὐτοῦ χάριν εἴδομεν καί ἐλάβομεν καί ἐπίομεν καί τάς ὄψεις ἐξ αὐτοῦ ἐνιψάμεθα, τάς χεῖρας καί τούς πόδας αὐτούς, εἶτα καί ὅλοι ὅλῳ τῷ σώματι ἐλουσάμεθα καί αὐτήν τήν ψυχήν μετά τοῦ ἀθανάτου ὕδατος ἐκείνου. Ὤ μυστηρίου ξένου καί θαυμαστοῦ, ἀδελφοί (ΕΠΕ Φιλοκαλία τ. 19Γ σελ. 504).

Ὀρθοδοξία καί Ζέν, Φῶς καί σκοτάδι

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Θέσπιδος 11  ΜΑΡΟΥΣΙ
ΤΗΛ. 210 8025211 Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Σέ συνέχεια προηγούμενου κειμένου μας γιά τήν ἵδρυση τοῦ πρώτου ζέν μοναστηριοῦ στήν Ἑλλάδα καί μία σύντομη πρώτη ἀνάλυση, ἀκολουθεῖ μιά πιό βαθειά συγκριτική προσέγγιση τῶν δύο αὐτῶν ἀντιθέτων καί ἀσυμβίβαστων ἐννοιῶν.

Πολύ ἑλκυστική ἡ σιωπή τοῦ ζέν βουδισμοῦ γιά τόν Εὐρωπαῖο πού κρύβει μέσα του μία μυστική ἀναζήτηση τοῦ θείου, δέν λέμε τοῦ Θεοῦ. Ἀλλά καί πιό εἰδικά ὁ βουδισμός δυστυχῶς ἀσκεῖ γοητεία καί σέ χριστιανούς πού δέν «πατοῦν» καλά στά «πόδια» τῆς πίστης τους. Μιλάει καί αὐτός γιά φωτισμό, γιά βίωμα, γιά σοφία, γιά σιωπή, γιά ἀπάθεια, γιά λύτρωση. Ἄς δοῦμε ἐνδεικτικά τίς φαινομενικές ὁμοιότητες βουδιστικῆς καί ὀρθοδόξου ἀσκήσεως, ἀφοῦ ἐπισκεφτοῦμε ἀρχικῶς τήν ἴδια τή λέξη «ζέν».

Ἡ ἰαπωνική λέξη Ζέν προέρχεται ἀπό τήν ἰαπωνική προφορά τῆς κινεζικῆς λέξης Τσάν, ἡ ὁποία μέ τή σειρά της προέρχεται ἀπό τή σανσκριτική λέξη dhyana, πού σημαίνει "διαλογισμός" .

Το πρώτο Ζεν μοναστήρι στην Ελλάδα

Τό πρῶτο Ζέν μοναστῆρι στήν Ἑλλάδα εἶναι σχεδόν ἕτοιμο, στή νῆσο Σέριφο, ἐνῶ παράλληλα κατασκευάζεται ναός Ζέν στόν Κεραμεικό τῆς Ἀθήνας.[1]  Ὁ «ἡγούμενος» Κωνσταντῖνος Σγουμπόπουλος, δάσκαλος τοῦ τάε κβό ντό [2], δήλωσε: «Χτίζουμε τήν ὑποδομή πού θά μπορεῖ νά φιλοξενήσει καί νά διδάξει τό Ζέν γιά τό μέλλον, ὥστε νά μπορεῖ νά περάσει τίς διδασκαλίες κατά τά εἰωθότα, ὅπως καί στήν Ἰαπωνία, ἐκεῖ ὅπου βρίσκονται ἡ ρίζα, τό δέντρο καί ἡ ἀναφορά μας» [3].

Ἡ ἰαπωνική λέξη «Ζέν» σημαίνει «διαλογισμός» καί ἔχει προπαγανδιστεῖ τά τελευταῖα χρόνια, ὡς συνώνυμό τῆς ἠρεμίας καί τῆς πραότητας, ὡς κάτι ἀπολύτως θετικό καί χρήσιμο.

Τό ἄγχος καί ἡ στεναχώρια τά ὁποῖα ὑποτίθεται ὅτι ἐξουδετερώνει τό Ζέν, εἶναι καταστάσεις πού προκαλεῖ ὁ διάβολος, ὁ ὁποῖος προσπαθεῖ νά μιμηθεῖ τό Θεό, ἀλλά δέν μπορεῖ νά προσφέρει αὐτά πού προσφέρει ὁ Θεός. Οἱ βουδιστικές μέθοδοι, ὅπως τό Ζέν, προσφέρουν μία ἐπίπλαστη εἰρήνη, ὄχι τήν «ἐμήν εἰρήνην»[4] πού ἀναφέρει ὁ Χριστός.