ΙΔΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΣ Ο ΠΑΠΑΣ  ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Ἐν Πειραιεῖ τή 13η Φεβρουαρίου 2020

Μία ἀπό τίς προσφιλεῖς διπλωματικές τακτικές τοῦ Παπισμοῦ εἶναι τά συχνά ταξίδια τῶν ἑκάστοτε «Παπῶν» σέ διάφορα μέρη τοῦ κόσμου, μέ σκοπό νά προωθηθοῦν οἱ ἰμπεριαλιστικοί στόχοι του καί νά προβληθεῖ  διεθνῶς καί μέ κάθε τρόπο ἡ διπλή παγκόσμια ἐξουσία τοῦ «Πάπα», πολιτική καί ἐκκλησιαστική, ὡς ἀρχηγοῦ κράτους καί ὡς ἀρχηγοῦ τῆς πιό μεγάλης σέ ἀριθμό πιστῶν «Ἐκκλησίας», (περίπου 1.000.000.000 πιστοί), σέ σύγκριση μέ ὅλες τίς ἄλλες θρησκεῖες τοῦ πλανήτη.  Μάλιστα δέν ἀρκοῦνται νά ἐπισκέπτονται χῶρες μέ πολυπληθεῖς ὀπαδούς, ὅπως λόγου χάρη στίς χῶρες τῆς Νοτίου Ἀμερικῆς, (Ἀργεντινή, Βραζιλία κ.ἅ.), ἀλλά καί χῶρες μέ ἐλάχιστο, ἤ ἀνύπαρκτο, παπικό πληθυσμό, (π.χ. ἀραβικές χῶρες). Ἰδιαιτέρως ἀρέσκονται νά ἐπισκέπτονται Ὀρθόδοξες χῶρες, παρά τόν ἐλάχιστο ἀριθμό ὀπαδῶν των καί παρά τίς σφοδρές ἀντιδράσεις τῶν πιστῶν. Φροντίζουν νά καλύπτονται πάντοτε ὑπό τήν διπλωματική «ὀμπρέλα» τοῦ «ἀρχηγοῦ κράτους», καί νά «προσκαλοῦνται» ἀπό τίς πολιτικές ἀρχές τῶν κρατῶν, οἱ ὁποῖες προσδοκοῦν πολιτικά καί διπλωματικά ὀφέλη ἀπό τήν ἐπίσκεψή των. Αὐτό γιά παράδειγμα συνέβη πρίν ἀπό 19 χρόνια, τό 2001, ὅταν ἡ τότε πολιτειακή καί πολιτική ἡγεσία τῆς χώρας μας προσκάλεσε τόν τότε «Πάπα» Ἰωάννη – Παῦλο τόν Β΄ στήν Ἀθήνα.

Τόν τελευταῖο καιρό διαδίδεται ἀπό ἐφημερίδες καί τό διαδίκτυο, (χωρίς ὡστόσο νά ἔχει ἐπιβεβαιωθεῖ ἐπισήμως ἀπό τήν πολιτική καί ἐκκλησιαστική ἡγεσία τῆς χώρας), ὅτι ὁ νῦν «Πάπας» κ. Φραγκίσκος θά ἐπισκεφτεῖ γιά δεύτερη φορά τήν Ἑλλάδα, μετά τήν πρώτη ἐπίσκεψή του στή Λέσβο τό 2016, μέ ἀφορμή τούς πρόσφυγες καί τούς μετανάστες, πρός τούς ὁποίους ἦρθε δῆθεν γιά νά συμπαρασταθεῖ. Σύμφωνα μέ τό ἱστολόγιο «Βῆμα Ὀρθοδοξίας»: «Διαβάζουμε σέ ἔγκυρη ἰταλική ἐφημερίδα γιά: ‘Τό πιθανό ταξίδι. Ὁ Πάπας στήν Ἑλλάδα μέ τόν Βαρθολομαῖο Α΄ στά βήματα τοῦ Παύλου’: ‘Στήν Ἑλλάδα στά βήματα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Στούς τόπους τῆς πρώτης Ἐκκλησίας μαζί μέ τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως. Πιθανή στάση καί στήν Κύπρο’. Ὅπως ἀναφέρει τό δημοσίευμα, σύμφωνα μέ ὀρθόδοξες καί παπικές πηγές, τό παπικό ταξίδι θά περιλαμβάνει τούς Φιλίππους, πρώτη πόλη τοῦ κηρύγματος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου στήν Εὐρώπη. Ἡ προετοιμασία τοῦ ταξιδιοῦ ἄρχισε ἤδη ἀπό τίς 23 Ὀκτωβρίου τοῦ 2019, ὅταν ὁ καρδινάλιος Λεονάρντο Σάντρι, ὑπεύθυνος γιά τίς ἀνατολικές ἐκκλησίες, συναντήθηκε μέ τόν ὑπουργό Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος Νίκο Δένδια. Ἡ συνάντηση ἐπαναλήφθηκε τόν Νοέμβριο. Στίς 18 Νοεμβρίου ὁ Πάπας Φραγκίσκος παρέλαβε ἐπίσημη πρόσκληση ἐκ μέρους τοῦ Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας. Θά εἶναι ἡ δεύτερη ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα Φραγκίσκου σέ ἑλληνικό ἔδαφος μετά τήν ‘ἱστορική ἐπίσκεψη’ μαζί μέ τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο στή Λέσβο τόν Ἰούλιο τοῦ 2016».        

Σχετικό εἶναι καί τό δημοσίευμα στήν ἐφημερίδα «Στύλος Ὀρθοδοξίας»: «Κυβέρνηση καί Ἐκκλησία, (Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο καί Ἀρχιεπισκοπή), σέ συνεργασία μέ τήν Οὐάσιγκτον καί τό Βατικανό προετοιμάζουν πυρετωδῶς ἐπίσημη ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα Φραγκίσκου στήν Ἑλλάδα μέσα στό 2020. Σύμφωνα μέ ἀποκλειστικές πληροφορίες ἡ ἐπίσκεψη θά ἔχει ὡς ἀπώτερο στόχο καί σκοπό τήν ἀνάπτυξη τοῦ θρησκευτικοῦ τουρισμοῦ καί εἰδικά τοῦ προγράμματος στά βήματα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Ἡ ἐπίσπευση στήν ἐφαρμογή τοῦ σχεδίου φέρεται νά ἀποτελεῖ  πρόταση τοῦ Ἀμερικανοῦ πρέσβη στήν Ἀθήνα Τζ. Πάϊατ, πού ἀποβλέπει στήν ἄμεση κάλυψη τῶν κενῶν, πού παρατηροῦνται στά προσκυνήματα ἀπό τήν ἀπουσία τῶν Ρώσων προσκυνητῶν. Στήν οὐσία, ὅμως, στοχεύει στήν περαιτέρω δυτικοποίηση τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, μέσω τῆς προώθησης τοῦ οἰκουμενισμοῦ καί τῶν οἰκονομικῶν στοιχείων πού τήν συνοδεύουν… Τό ἄνοιγμα τῶν ὀρθοδόξων προσκυνημάτων σέ προσκυνητές τῆς Παπικῆς καί προτεσταντικῆς θρησκευτικῆς κοινότητας εὐελπιστοῦν πώς θά ἀποτελέσει τή βάση ἀφομοίωσης τῶν δυτικῶν μοντέλων διαβίωσης ἀπό τούς Ἕλληνες… Αὐτό σημαίνει ἀπομάκρυνση ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ρωσία καί προσέγγιση πρός τό Βατικανό καί ἐν γένει τή Δύση….Δέν ἀποκλείεται, ἐάν ὑπάρξουν οἱ κατάλληλες συνθῆκες νά πραγματοποιηθεῖ καί ἐπίσκεψη ἀστραπή τοῦ Πάπα Φραγκίσκου στό Ἅγιο Ὄρος, σέ συγκεκριμένη Ἁγιορείτικη Μονή… ἡ ἀδελφότητα τῆς ὁποίας ταυτίζεται ἀπολύτως μέ τήν πολιτική τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου»!

Κατ’ ἀρχήν κανείς δέν εἶναι ἀντίθετος στήν ἐπίσκεψη τοῦ οἱουδήποτε στή χώρα μας, διότι αὐτό ὑπαγορεύει ἡ δημοκρατική μας ἑλληνορθόδοξη Παράδοση. Ἐξ ἄλλου ὁ Ὀρθόδοξος λαός μας διακρίνεται γιά τήν παραδοσιακή εὐγένειά του, τά φιλόξενα αἰσθήματά του καί τόν ἀπόλυτο σεβασμό του στήν ἐλευθερία τῆς συνείδησης τοῦ οἱουδήποτε. Ἐπίσης πρός τό πρόσωπο τοῦ «Πάπα» Φραγκίσκου δέν ἔχουμε κάποιο προσωπικό μίσος. Ἀντίθετα μάλιστα τόν ἀγαποῦμε, ὡς εἰκόνα τοῦ Θεοῦ καί προσευχόμαστε γιά τήν μετάνοια καί τήν σωτηρία του.

Ὡστόσο στήν περίπτωση τῆς ἐπισκέψεώς του στήν Ἑλλάδα τά πράγματα ἀλλάζουν, δέν εἶναι τόσο ἁπλά. Ὁ κ. Φραγκίσκος δέν θά ἔρθει ὡς ἁπλός ἀρχηγός κράτους, ὅπως ὅλοι οἱ ἀρχηγοί κρατῶν, ἤ ὡς ἁπλός προσκυνητής τῶν «βημάτων τοῦ Ἀποστόλου Παύλου», ὁπότε στήν περίπτωση αὐτή θά ἦταν εὐπρόσδεκτος. Δέν θά ἔρθει μετανοημένος γιά τίς δεκάδες αἱρετικές διδασκαλίες πού ἐπισώρευσε ὁ Παπισμός ἀνά τούς αἰῶνες καί γιά τούς ποταμούς αἵματος τῶν ὁμολογητῶν τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας. Δέν θά ἔρθει γιά νά ἀπαρνηθεῖ τό δαιμονικό πρωτεῖο ἐξουσίας ἐφ’ ὅλης τῆς Ἐκκλησίας, τήν ἀποδοχή τοῦ ὁποίου ἀπαιτεῖ ἀπό τούς πάντες. Δέν θά ἔρθει γιά νά ζητήσει συγγνώμη γιά τά διαχρονικά ἐγκλήματα τοῦ Παπισμοῦ, ὅπως ἀναφέραμε, εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῆς ἀνθρωπότητος γενικότερα, γιά τά ὁποῖα θά γίνει λόγος παρά κάτω μέ πολλή συντομία. 

Θά ἔρθει ἀμετανόητος, κουβαλώντας πάνω του ὅλες τίς πλάνες καί τίς αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ, μέ πρώτη καί κυριότερη τό φρικτό καί δαιμονικό πρωτεῖο, ὡς ὁ «ἀντιπρόσωπος (vicarius) τοῦ Χριστοῦ στή γῆ», προκειμένου νά κατοχυρώσει καί ἔμπρακτα τήν οἰκουμενική του ἀναγνώριση, ἀκόμη καί ἀπό τούς Ὀρθοδόξους. Αὐτή τή φορά μάλιστα θά ἔρθει μέ περισσότερο «ἀέρα» καί ἔπαρση σέ σχέση μέ τήν προηγούμενη ἐπίσκεψή του, διότι δυστυχῶς ἡ «Σύνοδος» τῆς Κρήτης, ἡ ὁποία κάθε ἄλλο παρά Ὀρθόδοξη Σύνοδος ἦταν, ἔχει ἀναγνωρίσει τόν Παπισμό ὡς ἀληθῆ «Ἐκκλησία». Εἶναι λοιπόν ὑπερβέβαιο, ὅτι πέρα ἀπό τίς τιμές ἀρχηγοῦ κράτους τίς ὁποῖες θά τοῦ ἀποδώσει ἡ πολιτική ἡγεσία τῆς χώρας, θά τοῦ ἀποδοθοῦν καί ὕψιστες ἐκκλησιαστικές τιμές ὡς ἀρχηγοῦ τῆς «Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας», τόσο ἀπό τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη, ὅσο καί ἀπό τόν ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν.     

Ὅμως ἐδῶ τίθεται τό καυτό ἐρώτημα: Ἡ ἀπόδοση ἐκκλησιαστικῶν τιμῶν, (ἀντί ἐλέγχων), σέ ἕναν αἱρεσιάρχη εἶναι σύμφωνη μέ τήν Ὀρθόδοξη Παράδοσή μας;  Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας οὐδέποτε στό παρελθόν τίμησε αἱρεσιάρχες. Ἀντίθετα μάλιστα συγκροτοῦσε Συνόδους, στίς ὁποῖες ἤλεγχε τίς κακοδοξίες των καί τούς ἀπέκοπτε ἀπό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Καί τό ἔκανε αὐτό ὄχι ἀπό μίσος, ἀλλά ἀπό ἀληθινή ἀγάπη, μέ σκοπό νά συναισθανθοῦν τήν πλάνη τους καί νά μετανοήσουν. Ἑπομένως ἡ ἀπόδοση ἐκκλησιαστικῶν τιμῶν στόν «Πάπα» Φραγκίσκο, σέ ἕναν ἀμετανόητο αἱρεσιάρχη, προσβάλλει καί ἀκυρώνει στήν πράξη σειρά Οἰκουμενικῶν καί Τοπικῶν Συνόδων, πού καταδίκασαν τόν Παπισμό ὡς αἵρεση. Προσβάλλει ἐπίσης καί ἀκυρώνει τούς ἀγῶνες τῶν μεγάλων ἀντιπαπικῶν ἁγίων της Ἐκκλησίας μας, ὅπως ἦταν ὁ Μέγας Φώτιος, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ  Παλαμᾶς, ὁ ἅγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικός κ.ἄ. Ὑποδεχόμενοι τόν Πάπα μέ ὕψιστες ἐκκλησιαστικές τιμές, δείχνουμε στήν πράξη ὅτι δέν τόν ἀγαποῦμε ἀληθινά, διότι δέν τόν βοηθοῦμε νά μετανοήσει. Ἀντίθετα μάλιστα, γινόμαστε αἰτία νά σκληρύνεται ὅλο καί περισσότερο στήν ἀμετανοησία.

Πέραν αὐτῶν, ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα θά ἔχει καί πολλές ἄλλες τραγικές συνέπειες γιά τήν Ὀρθόδοξη πατρίδα μας καί γενικότερα γιά τήν Ὀρθοδοξία. Θά ἀπαριθμήσουμε μερικές:

α) Θά προκαλέσει γιά μία ἀκόμη φορά βαρύτατο σκανδαλισμό τοῦ πιστοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ. Θά ἀμβλύνει τό Ὀρθόδοξο αἰσθητήριό του καί θά ἐπιφέρει στή συνείδησή του σύγχυση τῶν ὁρίων μεταξύ Ἐκκλησίας καί αἱρέσεως.

β) Θά προωθήσει τόν λαϊκό Οἰκουμενισμό, διότι θά δοθεῖ παγκοσμίως, σέ Ὀρθοδόξους καί ἑτεροδόξους,  ἡ ἐντύπωση, ὅτι μέ τόν Παπισμό εἴμαστε μία Ἐκκλησία καί δέν μᾶς χωρίζει τίποτε.

γ) Θά βαθύνει ἀκόμη περισσότερο τό ἐξ αἰτίας τοῦ ἀντικανονικοῦ καί ἀκύρου οὐκρανικοῦ Αὐτοκεφάλου δημιουργηθέν πανορθόδοξο σχίσμα, πράγμα τό ὁποῖο θέλει διακαῶς ὁ «Πάπας». Ἤδη στό προηγούμενο ἄρθρο μας κάναμε λόγο γιά τήν ἀμοιβαία προσπάθεια Φαναρίου καί Βατικανοῦ γιά τήν «ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν», μέσω τῶν οὐνιτῶν τῆς Οὐκρανίας καί τῶν σχηματικῶν τοῦ Ἐπιφανίου. 

δ) Μέ τήν ψευδῆ εἰκόνα πού δίνουμε πρός τά ἔξω, ὅτι μέ τούς παπικούς εἴμαστε ἕνα, μία Ἐκκλησία, ἀποθαρρύνουμε ὅσους ἀπό τούς παπικούς θέλουν νά ἀπαρνηθοῦν τόν Παπισμό καί νά γίνουν Ὀρθόδοξοι.

ε) Ἐνθαρρύνουμε καί νομιμοποιοῦμε τήν παράνομη καί ὕπουλη προσηλυτιστική δράση τῆς Οὐνίας, τόσο στήν Ἑλλάδα ὅσο καί σέ ἄλλες χῶρες.

στ) Ὑποδεχόμενοι τόν Πάπα, ἀμνηστεύουμε καί διαγράφουμε ἀπό τήν ἱστορική μας μνήμη τά διαχρονικά ἐγκλήματα τοῦ Παπισμοῦ εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας καί γενικότερα τῶν ἀτόμων καί τῶν λαῶν διά μέσου τῶν αἰώνων. Ἐγκλήματα γιά τά ὁποῖα δέν μετανόησαν ἔμπρακτα, οὔτε ὁ νῦν Πάπας, οὔτε οἱ προκάτοχοί του. Ἀπαριθμοῦμε μερικά:

Οἱ ἑκάστοτε «Πάπες» ἀπέδειξαν στό διάβα τῶν αἰώνων τά πλέον ἀνθελληνικά τους αἰσθήματα καί προθέσεις. Τό Γένος μας μόνο μίσος καί ἐκδίκηση ἔχει νά θυμᾶται ἀπό τό Βατικανό. Μέ τίς φοβερές καί φονικές σταυροφορίες διέλυσαν τήν χριστιανική αὐτοκρατορία μας, τήν ἔνδοξη Ρωμανία καί ἐπιτάχυναν καί διευκόλυναν τήν ὀθωμανική προέλαση καί κατάκτηση τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολῆς. Ὅταν κατά τήν διάρκεια τῆς Δ΄ Σταυροφορίας, τό 1204, οἱ Φράγκοι κατέλαβαν τήν Κωνσταντινούπολη, μέ τίς εὐλογίες τοῦ «Πάπα» Ἰννοκεντίου τοῦ Γ΄, ἐπιδόθηκαν σέ τέτοιους βανδαλισμούς, καταστροφές, ἁρπαγές καί λεηλασίες,  ὥστε δέν ἔχουν ἱστορικό προηγούμενο. Κατά τήν διάρκεια τῆς Φραγκοκρατίας τόν 13ον αἰώνα, οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες ὑπέφεραν τά πάνδεινα ἀπό τούς παπικούς, μέ τίς εὐλογίες καί ἐντολές τῶν ἑκάστοτε Παπῶν. 

Δέν ἔκαναν σχεδόν τίποτε γιά νά ἀποτρέψουν τήν κατάληψη τῆς Κωνσταντινούπολης, (1453), ἀπό τούς Τούρκους.

Στά τετρακόσια χρόνια τῆς ὀθωμανικῆς δουλείας οὐδεμία κίνηση ἔγινε ἀπό τό Βατικανό γιά τήν ἀπελευθέρωσή μας, παρά τίς ἀμέτρητες ἐκκλήσεις γιά βοήθεια. Ἀντίθετα μάλιστα, ἐκμεταλλεύονταν τήν τουρκική καταπίεση, σύναπτε συνθῆκες μέ τήν Ὑψηλή Πύλη, γιά νά προστατεύει τούς παπικούς ὑπηκόους της καί τό χειρότερο: γιά νά μπορεῖ νά κάνει ἐλεύθερα προσηλυτισμό μέσῳ τῆς πληθώρας τῶν φανατικῶν μισιοναρίων του. Ἄς σημειωθεῖ πώς οἱ συμπαγεῖς παπικοί πληθυσμοί στήν ὀθωμανική αὐτοκρατορία, (π.χ. Κυκλάδες), δέν γνώρισαν τουρκική σκλαβιά!

Κατά τήν περίοδο τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως οὐδεμία βοήθεια, οὔτε κἄν λεκτική στήριξη, ὑπῆρξε πρός τό ἀγωνιζόμενο Ἔθνος μας ἀπό τό Βατικανό. Μάταια παρακαλοῦσε ὁ ἡρωικός Ἐπίσκοπος Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανός τόν τότε «Πάπα» νά βοηθήσει, ἔστω διπλωματικά, τήν Ἑλλάδα!

Ὅταν κατά τήν καταστροφή τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ὁ Κεμάλ Ἀτατούρκ ἔσφαζε καί ρήμαζε καί γινόταν ἐκεῖ ὄργιο γενοκτονίας τοῦ Ποντιακοῦ καί Μικρασιατικοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὁ «Πάπας» συνέχαιρε τόν Κεμάλ Ἀτατούρκ.

Γιά τήν ἄνανδρη εἰσβολή τῶν Τούρκων στήν Κύπρο τό 1974 καί γιά τίς πρωτοφανεῖς   θηριωδίες των δέν βρῆκε νά πεῖ οὔτε ἕνα λόγο συμπαραστάσεως ὁ «Πάπας»  πρός τούς δοκιμαζομένους Κυπρίους ἀδελφούς μας. 

Οὐδεμία φωνή διαμαρτυρίας ὑπῆρξε ἀπό τό Βατικανό κατά τήν ἄνανδρη καί δόλια ἐπίθεση τοῦ φασιστικοῦ ἰταλικοῦ κράτους κατά τῆς πατρίδος μας τό 1940. Μία πληθώρα στρατιωτικῶν παπικῶν «ἱερέων» στήριζαν τούς φασίστες Ἰταλούς εἰσβολεῖς  στό μέτωπο τῆς Ἀλβανίας καί τούς συνόδευσαν στήν κατακτημένη Ἑλλάδα. Εἶναι ἐπίσης γνωστό ὅτι τό Βατικανό ζητοῦσε ἀπό τούς Ἕλληνες παπικούς νά «σημαδεύουν» τά σπίτια τους καί τίς περιουσίες τους, ὥστε νά μήν βομβαρδίζονται ἀπό τά ἰταλικά ἀεροπλάνα (π.χ. στήν Πάτρα)!

Τέλος δέν εἴδαμε τήν παραμικρή, (ἄν ὄχι οἰκονομική), τουλάχιστον διπλωματική στήριξη τῆς χώρας μας στήν οἰκονομική κρίση τῶν τελευταίων ἐτῶν. Μόνο κάποια σπασμωδικά «κροκοδείλια δάκρυα», χύθηκαν, γιά τό θεαθῆναι!

Τί νά ποῦμε γιά Ἱερά Ἐξέταση, τή νύχτα τοῦ Ἁγίου Βαρθολομαίου, μέ τή σφαγή 29000 Γάλλων Οὐγενότων,  τήν συστηματική ἐξόντωση Ὀρθοδόξων διά τῆς Οὐνίας στήν Ἀνατολική Εὐρώπη, τή γενοκτονία 880.000 Σέρβων Ὀρθοδόξων ἀδελφῶν μας κατά τήν διάρκεια τοῦ Β΄ Παγκοσμίου πολέμου; Γενοκτονία γιά τήν ὁποία ὄχι μόνον δέν ἔδειξε τήν παραμικρή μετάνοια τό Βατικανό, ἀλλά ἀντιθέτως μάλιστα, «ἁγιοποίησε» τόν αὐτουργό αὐτῆς τῆς γενοκτονίας, στυγνό ἐγκληματία καί δολοφόνο Καρδινάλιο τοῦ Ζάγκρεμπ Ἀλουΐσιο Στέπινατς. Τά ἔχουμε ἤδη σχολιάσει σέ παλαιότερες ἀνακοινώσεις μας.

Ὡστόσο τά ἐγκλήματα τοῦ Βατικανοῦ συνεχίστηκαν καί στά νεώτερα χρόνια.

Στίς 17.6.1993 ὁ τότε Πρωθυπουργός Ἀνδρέας Παπανδρέου ἀπεκάλυψε  μέ ἄρθρο του στήν ἐφημερίδα «Τά Νέα» πώς «στήν διάλυση τῆς Γιουγκοσλαβίας συνεργάστηκε τό Βατικανό μέ τήν Γερμανία». Ὁ πολιτικός καί πρώην Ὑπουργός Ἐθνικῆς Ἀμύνης Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος  «ἀπεκάλυψε στήν Δυτικοευρωπαϊκή Ἕνωση ὅτι ἡ παπική τράπεζα I.D.R ἔστειλε στόν Κροατικό στρατό 2.000.000 δολλάρια γιά τήν ἀγορά ὅπλων, πού θά χρησιμοποιηθοῦν ἐναντίον τῶν  Ὀρθοδόξων Σέρβων».  Ἐντυπωσιακή εἶναι καί ἡ ἀνατριχιαστική ἀποκάλυψη τοῦ πρώην Ὑπουργοῦ Γ. Ρωμαίου, ὅτι σέ ἐπίσκεψη διπλωματῶν στό Βατικανό κατά τόν πόλεμο τῆς Βοσνίας, ὁ «Πάπας» τούς συνέστησε: «Ἀφοπλίστε τούς Σέρβους ἤ ἐξοπλίστε τούς Μουσουλμάνους».  Ἐπίσης ἔγινε γνωστό ὅτι «ὁ ‘Πάπας’ Βενέδικτος ὁ ΙΣΤ΄ δέχτηκε τόν σχισματικό ἐπίσκοπο τῶν Σκοπίων ὡς ἀρχηγό τῆς ἀνύπαρκτης Ἐκκλησίας τῆς Μακεδονίας», καί «ἀπηύθυνε χριστουγεννιάτικες εὐχές στή Μακεδονική γλώσσα, ἐνεργῶν ἐναντίον τῶν ἐθνικῶν συμφερόντων μιᾶς Ὀρθόδοξης χώρας, τῆς Ἑλλάδος.» 

Γιά ὅλα τά παραπάνω ἀντορθόδοξα ἐγκλήματα τοῦ Βατικανοῦ, ἤ τίς ἀνθελληνικές ἐνέργειές του, δέν ἀκούσαμε ἀπό τόν λαλίστατο κ. Φραγκίσκο οὔτε ἴχνος συγνώμης, οὔτε τήν παραμικρή μεταμέλεια. Πῶς λοιπόν νά τοῦ ἐπιτρέψουμε νά ἔρθει καί νά τόν ὑποδεχτοῦμε μέ ἐκκλησιαστικές τιμές, μέ τό βεβαρυμμένο ποινικό μητρῶο τοῦ Παπισμοῦ πού τόν συνοδεύει; Πῶς νά τόν ὑποδεχτοῦμε, ἀφοῦ δέν ἔχει μετακινηθεῖ ἀπό τίς πλάνες τοῦ παπισμοῦ οὔτε  στό ἐλάχιστο, ἐνῶ παραμένει πιστός στήν ἀνθελληνική γραμμή τοῦ Βατικανοῦ καί δέν ἀποκηρύσσει τό ἐγκληματικό παρελθόν του; Τόν Πάπα ὀφείλουμε νά τόν ὑποδεχθοῦμε μόνον «ἱματισμένον καί σωφρονοῦντα», μετανοημένο, ὅπως ὁ ἄσωτος υἱός τῆς παραβολῆς καί ὄχι ἀμετανόητο καί ἐπηρμένο.    

Ἑπομένως ἔχουμε καθῆκον καί ὑποχρέωση νά ἀντιδράσουμε μέ ὁποιοδήποτε νόμιμο μέσο καί πολιτισμένο τρόπο στήν ἐπίσκεψη τοῦ κ. Φραγκίσκου στήν ποτισμένη μέ αἵματα ἁγίων καί ἡρώων τῆς πατρίδας μας! Ἄς ἔρθει ὡς ἁπλός προσκυνητής, διαφορετικά ὡς «Πάπας», εἶναι ἀνεπιθύμητος! Ἡ Ἑλλάδα μας, ὅπως καί ὅλες οἱ Ὀρθόδοξες χῶρες δέν ἀνήκουν στήν «ἐλέω Θεοῦ» δικαιοδοσία του, διότι γιά μᾶς τό ὀλέθριο παπικό δόγμα τοῦ πρωτείου ἐξουσίας ἀποτελεῖ κατάφωρη κακοποίηση τῆς Εὐαγγελικῆς Διδασκαλίας καί φρικτή ὕβρη κατά τοῦ Θεοῦ! 

Ἐκ τοῦ Γραφείου ἐπί τῶν Αἱρέσεων καί τῶν Παραθρησκειῶν