ΕΠΜ ΗΜΕΡΙΔΑ 01.02.25 - ΠΑΣΧΑΛΙΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ: ΟΡΟΣ ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΣ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΊΑΣ

Ἡ πρόταση γιά μόνιμο συνεορτασμό τοῦ Πάσχα μέ τούς ἑτεροδόξους χριστιανούς εἶναι θεολογικά ἀθεμελίωτη

Photo 126κ. Δημητρίου Τσελεγγίδη,
Καθηγητῆ τῆς Δογματικῆς  τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΑΠΘ

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕ Η ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΣΤΙΣ 01.02.25 ΣΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ OTEACADEMY ME ΘΕΜΑ:
ΠΑΣΧΑΛΙΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ: ΟΡΟΣ ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΣ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ὅπως δείχνουν τά ἐκκλησιαστικά γεγονότα ἀνά τήν Οἰκουμένη, ὁ 21ος αἰ. θά εἶναι κατεξοχήν ὁ αἰώνας τῆς Ἐκκλησιολογίας γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Θά εἶναι δηλαδή ὁ αἰώνας ἐκεῖνος, κατά τόν ὁποῖο ἡ Ἐκκλησία θά δίνει πνευματικές μάχες γιά τήν ὑπεράσπιση καί διασφάλιση τῆς γνήσιας ταυτότητάς της. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία θά εἶναι τό ἐπίκεντρο τῆς θεολογίας της. Τῆς θεολογίας δηλαδή ἐκείνης, ἡ ὁποία πέρα ἀπό τόν ἀποκαλυπτικό χαρακτῆρα της, προϋποθέτει στήν πράξη τήν χαρισματική βίωση τῆς ἁγιοτριαδικῆς ζωῆς, ὡς ἄκτιστο καρπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τήν ἀποστολή τοῦ Ὁποίου, ἀλλά καί τήν ἐνεργό παρουσία Του σέ αὐτήν ὑποσχέθηκε ὁ Ἴδιος ὁ Δομήτοράς της πρίν τήν Ἀνάληψη καί τήν ἐνθρόνισή Του ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ Πατρός.

ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ ΗΜΕΡΙΔΑΣ ΠΕΡΙ ΠΑΣΧΑΛΙΟΥ ΚΑΝΟΝΑ

Photo 19

ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΙΔΑΣ ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕ Η ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΣΤΙΣ 01.02.25 ΣΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ OTEACADEMY ME ΘΕΜΑ:
ΠΑΣΧΑΛΙΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ: ΟΡΟΣ ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΣ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Στὸ πλαίσιο τῶν ἀποφάσεων τῆς Α’ἐν Νικαίᾳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἡ ἐπιτευχθεῖσα ἑνότης στὴν Πίστη σφραγίσθηκε μὲ τὴν ἀπόφαση τοῦ καθορισμοῦ τοῦ κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα ὑπὸ τῶν ὀρθοδόξων. Ἡ Ἐκκλησία ἔδωσε πρωταρχικὴ σημασία στὴ λειτουργικὴ ἑνότητα. Γι’αὐτὸ καὶ τὴ σχετικὴ της ἀπόφαση, ὅπως φαίνεται στὸν Α΄Κανόνα τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου τὴν ἐξύψωσε σὲ «Ὅρο» ποὺ ἐξισώνεται σὲ ἀξία μὲ τοὺς Ὅρους τῆς πίστεως. Ἔτσι καθόρισε νὰ συνεορτάζουν οἱ Ὀρθόδοξοι σὲ Ἀνατολὴ καὶ Δύση τὸ Πάσχα τὴν πρώτη Κυριακὴ μετὰ τὴν πρώτη πανσέληνο τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας, φροντίζοντας ἔτσι νὰ μὴν συμπίπτει αὐτὸ μὲ τὸ πάσχα τῶν Ἑβραίων. Ἡ Α΄ Οἰκουμενικὴ θέτει ὡς κριτήριο γιὰ τὸν ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα τὸ ἀσυνταύτιστο τοῦ χριστιανικοῦ μὲ τὸ ἰουδαϊκὸ Πάσχα. Τὸ νὰ μὴν ἑορτάζουμε τὸ Πάσχα μαζὶ μὲ τοὺς Ἰουδαίους καὶ τὸ ‘ἐν μιᾷ καὶ τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ τὴν ἁγίαν ἑορτὴν’ νὰ τελοῦμε, τὸ μὲν πρῶτο διασφαλίζει τὴν ἀκεραιότητα καὶ διαφοροποίηση τοῦ χριστιανικοῦ Πάσχα ἀπὸ τὸ Ἰουδαϊκὸ ὡς ἔκφραση πίστης, ἐνῶ τὸ δεύτερο τὴ λειτουργικὴ ἑνότητα τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν – χριστιανῶν διὰ μέσου τῆς ἀπὸ κοινοῦ τελέσεως τῆς ἑορτῆς τοῦ λαμπροφόρου Ἀναστάσεως ‘ἐν τῇ αὐτῇ ἡμέρα’.

Υποκατηγορίες