Εἰδήσεις

Τά φωτεινά φυλαχτά στή Λεωφόρο Ἀλεξάνδρας

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Β. ΗΠΕΙΡΟΥ 47  ΜΑΡΟΥΣΙ
ΤΗΛ.  210 8025211
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Τό ἵδρυμα Ὠνάση δέν σταματάει νά μᾶς ἐκπλήσσει δυσάρεστα μέ τήν «καλλιτεχνική» του δραστηριότητα. Τελευταῖο «χτύπημα» ἕνα ἄκρως νεοεποχήτικο ἔργο τέχνης μέ διάφορα ἀποκρυφιστικά σύμβολα στό κέντρο τῆς Ἀθήνας, ἀπέναντι ἀπό τό ἀντικαρκινικό νοσοκομεῖο «Ἅγιος Σάββας».

????

Τί συμβολίζουν αὐτά τά παράξενα σύμβολα; Ἀπό τή συνέντευξη τοῦ Ἀγγέλου Πλέσσα, δημιουργοῦ τοῦ ἐν λόγῳ ἔργου στήν ἱστοσελίδα τοῦ ἱδρύματος, διαβάζουμε:

Α) τό μπλέ πουλί εἶναι σύμβολο εὐτυχίας ἀλλά καί στίς πρώιμες πολυθεϊστικές  θρησκεῖες εἶναι σύμβολο τοῦ οὐρανοῦ καί φέρνει πάντα νέα γιά τό μέλλον - βλέπε σύμβολο τοῦ Twitter.

Β) Μετά ἀκολουθεῖ τό κίτρινο ματάκι μέ τό ἀσιατικό Υing Yang σύμβολο τῆς ἀλληλοεξάρτησης· τό κίτρινο εἶναι τό χρῶμα τῆς διανόησης.

Γ) Ἔπειτα ἔχουμε τά δύο ρόζ φεγγάρια πού εἶναι σύμβολο τοῦ πανσεξουαλισμοῦ καί διευρύνει σύγχρονα θέματα ὅπως ἡ σεξουαλική ταυτότητα.

Δ) Κατόπιν βλέπουμε ἕνα πορτοκαλί χέρι, σύμβολο τῆς δύναμης· τό πορτοκαλί χρῶμα εἶναι τό χρῶμα τῆς ὑγείας ἀλλά καί τῆς ἐνεργείας.

Ε) Ὕστερα  ὑπάρχει ἕνα σύμβολο πού εἶναι ταυτόχρονα κελτικό καί ἀφρικάνικο πού εἶναι σῆμα ἀγάπης καί εἰρήνης ἀλλά παράλληλα καί τό σύμβολο command στό πληκτρολόγιο τῆς Apple.

ΣΤ) ???? Στή συνέχεια παρατηροῦμε ἕνα μώβ φίδι μέ ἕνα ποτήρι πού συμβολίζει τήν ἰατρική θεραπεία καί σωματική δύναμη· τό μώβ εἶναι τό χρῶμα τῆς πνευματικότητας.

Ζ) Τέλος τό πράσινο μανιτάρι κυρίως προσφάτως χρησιμοποιεῖται σάν ἕνα σύμβολο νοητικῆς θεραπείας π.χ. κατά τῆς κατάθλιψης ἀλλά καί σύμβολο τῆς ἀνακύκλωσης καθώς καί τῆς ἀπέραντης δημιουργικότητας· τό χρῶμα πράσινο ἑρμηνεύεται ὡς ἁρμονία καί εὐμάρεια.

Σέ σχετική δημοσιογραφική κριτική διαβάζουμε: «Τό ἔργο ἔχει ἀποτροπαϊκό χαρακτήρα, συνομιλώντας ἔμμεσα μέ τά περίαπτα πού συναντᾶμε ὡς μενταγιόν ἤ κτερίσματα σέ τάφους, καθώς καί μέ τά περιάμματα, τίς βαμμένες κλωστές πού φοροῦσαν στό σῶμα τους οἱ μύστες τῶν ἀρχαίων.» 

Μέ ἄλλα λόγια, βλέπουμε σέ δημόσια θέα, μία πολυθεϊστική «σαλάτα» μέ πανσεξουαλικά «καρικεύματα», ἕνα «φεστιβάλ» πνευματικότητας καί ἀποκρυφισμοῦ, τό ὁποῖο φυσικά δέν ἐνοχλεῖ, ἐφόσον δέν εἶναι χριστιανικό. Ἄν ὑπῆρχε ἕνα ἀντίστοιχο καλλιτέχνημα μέ σταυρό ἤ μέ μία εἰκόνα τῆς Θεοτόκου, θά ξεσηκωνόταν ὅλος ὁ ἑσμός τῶν προοδευτικῶν καί ὑλιστῶν τῶν ὁποίων ὁ ὑλισμός ἐξαντλεῖται μόνο ἐναντίον τῆς ὀρθόδοξης πνευματικότητας καί εἶναι ἀπολύτως φιλικός μέ ἄλλου εἴδους πνευματικότητες.

Θά πεῖ κάποιος ὅτι αὐτό εἶναι τέχνη καί ἁπλά σύμβολα καί δέν ἐπηρεάζουν τήν πίστη τῶν ἀνθρώπων. Εἶναι, ὅμως, ἔτσι τά πράγματα;

Τά σύμβολα ἔχουν δύναμη, ἐπηρεάζουν, ἐμπνέουν ἤ ἀπωθοῦν. Δέν εἶναι ἄνευ σημασίας, οὔτε εἶναι νεκρά. Γιά ἐμᾶς τούς χριστιανούς ὁ σταυρός ἔχει ἁγιαστική δύναμη, γι’ αὐτό καί οἱ συνειδητοί χριστιανοί τόν φέρουμε στό λαιμό μας, μέ τή βεβαιότητα ὅτι μᾶς προστατεύει ἡ χάρη του. Ἀντίστοιχα τά σύμβολα χρησιμοποιοῦνται καί στίς ἄλλες θρησκεῖες καί στόν ἀποκρυφισμό, στή γιόγκα, στίς πολεμικές τέχνες καί σέ κάθε νεοεποχήτικη μέθοδο. Ὅπως ὁ Σταυρός ἔχει ἁγιαστική δύναμη, ἔτσι καί τά ἀποκρυφιστικά σύμβολα κρύβουν δαιμονικές δυνάμεις πού ἐπηρεάζουν ἀρνητικά τούς ἀνθρώπους, ἰδιαίτερα ἐκείνους πού προτιμοῦν νά μένουν μακριά ἀπό τά Μυστήρια της Ἐκκλησίας, τά «ἀλεξικέραυνα» τῶν δαιμονικῶν δυνάμεων.

Ὅλες, ὅμως, οἱ δαιμονικές δυνάμεις ἀπενεργοποιοῦνται μπροστά στή δύναμη τῆς ὀρθόδοξης πίστης καί τῶν δικῶν της συμβόλων. Ἐξ οὗ καί ἡ μανία ἀνθρώπων ὄχι ἀλλοπίστων ἤ ἀδιαφόρων ἀθέων, ἀλλά ἐμπαθῶν κατά τῆς χριστιανικῆς πίστης, νά ἐξαφανίσουν τίς εἰκόνες ἀπό τά σχολεῖα καί τά δικαστήρια καί νά γεμίσουν τήν Ἑλλάδα μέ γκράφιτι μέ σατανάδες, κόκκινα ἀγάλματα τοῦ ἑωσφόρου κ.λπ. Εἶναι, λοιπόν, τά σύμβολα κάτι πού δέν πρέπει νά μᾶς ἀφήνει ἀδιάφορους καί ὀφείλουμε νά πιέζουμε μέ κάθε νόμιμο μέσο τούς ὑπευθύνους φορεῖς γιά τό θέμα. Πολύ περισσότερο, ὀφείλουμε νά ἀντισταθοῦμε μέ τή δική μας προσευχή καί πνευματική βελτίωση. Ὅσο περισσότερο ἐνεργοῦν οἱ δυνάμεις τοῦ σκότους, τόσο περισσότερο νά τίς ἀφοπλίζουμε μέ τά ὄπλα τῆς πίστης μας. Ἡ θέαση τέτοιων συμβόλων, αὐτομάτως νά μᾶς φέρνει στά χείλη, στό νοῦ καί στήν καρδιά τήν προσευχή τοῦ Ἰησοῦ, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με, τό μεγάλο ἀντίδοτο κατά τῆς πνευματικῆς δηλητηρίασης.

Σχόλιο σέ χλευαστική γελοιογραφία

Agiasmos Xleu

Τό σκιτσάκι δείχνει τρεῖς ἱερεῖς νά προσπαθοῦν ψύχραιμα, ἀδύναμα καί ἄτονα ἴσως καί μάταια, νά σβήσουν μία τεράστια πυρκαγιά ἤ νά σταματήσουν τήν ὁρμητική πορεία τῆς φωτιᾶς μέ ἁγιασμό. Παραδίπλα, μία γραφική πιστή πού μᾶλλον χρησιμοποιεῖται σκωπτικά ἀπό τόν σκιτσογράφο, δίνει συνέντευξη γιά τό γεγονός, προφανῶς προβάλλοντας θετικά τόν τρόπο ἀποσβέσεως διά τοῦ ἁγιασμοῦ.

Ἄς μάθει λοιπόν ὁ σκιτσογράφος καί ὁ κάθε πολίτης πού εἰρωνεύεται τό θαῦμα καί τήν δύναμη τοῦ ἁγιασμοῦ ὅτι πολλοί πιστοί ἔσωσαν τά σπίτια τους μέ τόν ἁγιασμό πού ἔριξαν πέριξ τῆς οἰκίας τους,  ἕνας ἐκ τῶν ὁποίων καί ὁ συντάξας τό σχετικό σχόλιο. Οἱ βιώσαντες τά ξέρουν ἀπό μέσα. Αὐτούς καλύτερα νά ρωτᾶτε, μήπως σωθεῖ καί τό δικό σας τό σπίτι  σέ ἀνάλογη περίσταση.

Ἄς μήν βιάζεται λοιπόν κανείς νά βγάζει συμπεράσματα. Σαφῶς καί δέν εἴμαστε μονοφυσῖτες. Θά χρησιμοποιήσουμε καί τήν πυροσβεστική καί τόν πυροσβεστήρα καί τή μάνικα καί τό δικό μας λάστιχο, καί τόν κουβά καί τά κλαδιά καί ὅ,τι ἄλλο μᾶς φωτίσει ὁ Θεός. Ἀλλά κυρίως θά ἐπικαλεσθοῦμε τήν βοήθεια τοῦ Πλάστη ὅλης τῆς κτίσεως, τοῦ ὁποίου ἕνα μέσο εἶναι καί ὁ ἁγιασμός. Θα ἐπικαλεστοῦμε Αὐτόν πού καί τή φωτιά μπορεῖ νά σβήσει ἤ νά σταματήσει.

Ἄς μάθει ἤ ἄς ρωτήσει ἐπίσης γιά νά μάθει ὁ σκιτσογράφος, ὅτι ὁ ἁγιασμός δέν χαλάει ποτέ. Ὄχι, δέν εἶναι μαγικό. Θεϊκό εἶναι. Ἀποδεικνύει ἐμπράκτως τήν ἐπίδραση τῆς ἄκτιστης ἐνέργειας τοῦ Θεοῦ πού πιστεύουμε οἱ Χριστιανοί.  Γι’ αὐτό καί ραντίζουμε μέ αὐτόν κάθε ἐπιφάνεια τῆς γῆς. Γιά νά μήν ἐπιδροῦν δαιμονικές δυνάμεις…

Διά τήν Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν

Πρωτ. Βασίλειος Κοκολάκης,

ἐφημέριος Ἱ.Ν. Ὑψώσεως Τιμίου Σταυροῦ Χολαργοῦ

  

Ἡ ἱστορία τῆς νομιμοποίησης τῶν ἀμβλώσεων καί ἡ ἀνάγκη γενικῆς ἀνατροπῆς της

amvlosiΤό Ἀνώτατο Δικαστήριο τῶν Η.Π.Α., στίς 24 Ἰουνίου 2022, ἡμέρα πού ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τή γέννηση τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ἐξέδωσε τήν ἱστορική ἀπόφαση μέ τήν ὁποία ἀνέτρεψε τήν προηγούμενη ἀπόφαση στήν ὑπόθεση  «Roe v. Wade» (1973), μέ τήν ὁποία ἀνατραπεῖσα ἀπόφαση, ἀναγνωρίστηκε τό «συνταγματικό δικαίωμα» τῆς γυναίκας στήν ἄμβλωση, παραβλέποντας τά δικαιώματα τοῦ κυοφορουμένου ἀνθρώπου. Ἡ ἐξ ἀρχῆς ἐσφαλμένη ἐκείνη ἀπόφαση ἀπετέλεσε «σημαία» γιά τά φεμινιστικά κινήματα, παρασύροντας σχεδόν ὅλο τόν κόσμο στήν ἀποδοχή τῆς ἔκτρωσης, ὡς μίας ἁπλῆς χειρουργικῆς ἐπέμβασης.

Ἐνάγουσα στήν ὑπόθεση ἦταν μία ἀκτιβίστρια, ἡ ὁποία  ἔγινε γνωστή μέ τό ψευδώνυμο Jane Roe. Ἡ συγκεκριμένη γυναίκα εἶχε κινηθεῖ νομικά προκειμένου νά ἐπιτύχει τήν Συνταγματική Ἀναγνώριση τῆς ἔκτρωσης καθότι ἡ ἴδια κυοφοροῦσε τό τρίτο της παιδί, χωρίς ὅμως νά τό ἔχει «προγραμματίσει». Οἱ δικαστές τοῦ Ἀνωτάτου Δικαστηρίου προχωρώντας σέ νομικούς ἀκροβατισμούς γιά νά φθάσουν σέ μία προειλημμένη ἰδεολογική ἀπόφαση, «δικαίωσαν» τήν Roe μέ μία ἀπόφαση πού ἴσχυσε γιά 49 χρόνια, παρά τήν ἰσχυρή κριτική πού δέχτηκε γιά τά νομικά ἐπιχειρήματά της, ἀκόμα καί ἀπό ὑπερασπιστές τῶν ἐκτρώσεων. Χαρακτηρίστηκε δέ ἡ ἀπόφαση περισσότερο ὡς ἀκτιβιστική, παρά νομική, ἀφοῦ τό σκεπτικό της ἦταν ἀντίθετο μέ τά διδάγματα τῆς βιολογίας καί μέ τό δίκαιο τῆς Ἀμερικῆς.

Εἶναι οἱ μετανάστες λύση στό δημογραφικό πρόβλημα τῆς Ἑλλάδας;

metanastes01Οἱ πρόσφατες δηλώσεις τοῦ κ. Πρωθυπουργοῦ περί τῆς λύσης τοῦ δημογραφικοῦ προβλήματος μέ τήν ἔνταξη καί ἄλλων μεταναστῶν στόν κοινωνικό ἱστό τῆς χώρας μας, ἐπιβεβαίωσαν τούς φόβους μας γιά τόν ἀνεύθυνο τρόπο πού χειρίζονται διαχρονικά οἱ ἑλληνικές κυβερνήσεις, τόσο τό μεταναστευτικό ὅσο καί τό δημογραφικό πρόβλημα τῆς Ἑλλάδας.

Δέν ἔχουμε καμία ἐχθρότητα πρός τούς ἀλλοδαπούς, οὔτε υἱοθετοῦμε ρατσιστικές ἀντιλήψεις, καθώς πιστεύουμε ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι παιδιά τοῦ Θεοῦ, ἀνεξαρτήτως χρώματος, φυλῆς καί θρησκείας. Ὁ σεβασμός ὅμως πρός τήν ἑτερότητα, δέν σημαίνει ἀπεμπόληση τῶν δικῶν μας ἀξιῶν, οὔτε δικαιολογεῖ τή μετατροπή τῆς γλυκιᾶς μας πατρίδας σέ κάτι ἄλλο ἀπό αὐτό πού παραλάβαμε ἀπό τούς προγόνους μας μέ αἷμα καί θυσίες. Θέλουμε ἡ Ἑλλάδα νά παραμείνει Ἑλληνική καί Ὀρθόδοξη καί νά μή μετατραπεῖ σέ ἰσλαμικό χαλιφάτο, ὅπου ἀντί γιά τή δημοκρατία, θά βασιλεύει ἡ σαρία, ὅπως συμβαίνει στίς χῶρες ὅπου τό μουσουλμανικό στοιχεῖο ἐπικρατεῖ. Πιστεύουμε ἀκράδαντα ὅτι καμία κυβέρνηση δέν νομιμοποιεῖται νά προωθεῖ τήν ἀντικατάσταση τοῦ γηγενοῦς πληθυσμοῦ μέ ἀλλοφύλους καί ἀλλοθρήσκους, ὁποιαδήποτε δέ τέτοια κίνηση συνιστᾶ ἐσχάτη προδοσία.

Ὡς Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν προβάλλουμε πάντοτε πραγματικές λύσεις στό δημογραφικό: τήν οἰκονομική ἐνίσχυση τῶν νέων γιά δημιουργία πατροπαράδοτων οἰκογενειῶν, τήν ἐνίσχυση τῶν πολυτέκνων, τήν ἀπαγόρευση τῶν ἀμβλώσεων καί κυρίως τήν κατάλληλη ἐκπαίδευση τῶν ἑλληνοπαίδων ἀπό τίς μικρές ἡλικίες γιά τή διαμόρφωση οἰκογενειακῆς συνείδησης, σέ ἀντίθεση μέ τήν πανσεξουαλική προπαγάνδα πού διδάσκεται μέσα ἀπό τά συμπεριληπτικά προγράμματα σεξουαλικῆς ἀγωγῆς, τά ὁποία περιλαμβάνονται σήμερα στήν ὑποχρεωτική ἐκπαίδευση, φέρνοντας τά ἀντίθετα ἀποτελέσματα. Ὁ δημογραφικός κατήφορος φαίνεται ὅτι εἶναι μή ἀναστρέψιμος καί δέν ἔχουμε τήν πολυτέλεια νά καθυστεροῦμε στή λήψη σοβαρῶν μέτρων γιά τήν ἀναστροφή του.

Ξενομεταμόσχευση: γιατί καί τό σῶμα τήν ἀρνεῖται σθεναρά;

Ἀθανασίου Μπαρακίτη

Ἀφορμή γιά τό σχόλιό μας αὐτό ἀποτέλεσε ἡ εἴδηση ὅτι πρόσφατα πραγματοποιήθηκε «ξενομεταμόσχευση» καρδιᾶς σέ ἕναν 57χρονο Ἀμερικανό. Ὡς «ξενομεταμόσχευση» περιγράφεται ἡ διαδικασία τῆς μεταμόσχευσης ὀργάνων ἀπό ζῶο σέ ἄνθρωπο καί στήν προκειμένη περίπτωση μεταμόσχευση τοῦ βασικοτέρου ὀργάνου ἴσως τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος: τῆς καρδιᾶς. Ἡ εἴδηση ἔχει περίπου ὡς ἀκολούθως:

Στίς 11 Ἰανουαρίου τοῦ 2022 πραγματοποιήθηκε ἀπό ἰατρούς τοῦ ἰατρικοῦ κέντρου τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Βαλτιμόρης μεταμόσχευση καρδιᾶς ἀπό ἕναν γενετικά τροποποιημένο χοῖρο στόν ὁποῖον εἶχαν ἀπενεργοποιηθεῖ κάποια γονίδια πού θά ὁδηγοῦσαν σέ εὐθεία καί ἄμεση ἀπόρριψη τοῦ μοσχεύματος ἀμέσως μέ τή λήψη του ἀπό τό σῶμα τοῦ ἀσθενοῦς. Οἱ γιατροί εἶχαν ἀποφανθεῖ ὅτι ὁ ἀσθενής δέν εἶχε καμία ἄλλη ἐλπίδα μέ βάση τήν πάθηση ἀπό τήν ὁποία ἔπασχε καί θά πέθαινε σύντομα. Τό ἀποτέλεσμα ἦταν ὅτι ὁ ἀσθενής πέθανε δυό μῆνες μετά τήν ἐπέμβαση ἀπό ἐπιπλοκές ὅπως ἀνέφερε τό ἀνακοινωθέν.