Παράνομη ἡ θρησκευτική Λατρεία;

Χαράλαμπος Ἄνδραλης

Ἐκεῖνοι πού μάχονταν πρίν λίγες ἡμέρες γιά τό δικαίωμα τῆς αὐτοδιάθεσης τῆς γυναίκας, ἐνάντια στό δικαίωμα τῆς ζωῆς τῶν ἀγέννητων παιδιῶν, σήμερα ἔγιναν ὑπέρμαχοι τοῦ δικαιώματος τῆς ὑγείας ἐνάντια στό δικαίωμα τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας τῶν χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι οὕτως ἤ ἄλλως, συχνά ἀντιμετωπίζονται ὡς ἄνθρωποι δεύτερης κατηγορίας, μέ μόνιμους συνοδούς τή χλεύη, τήν εἰρωνεία, ἀκόμα καί τίς ἀπειλές, κατά τήν ὑπόσχεση τοῦ Χριστοῦ «ἔσεσθε μισούμενοι ὑπό πάντων διά τό ὄνομά μου».

Ἔτσι, λοιπόν, γιά λόγους δημοσίου συμφέροντος, ἐν προκειμένῳ δημοσίας ὑγείας, ἀπαγορεύτηκε κάθε μορφή ἱεροπραξιῶν στήν πατρίδα μας, σέ μία κίνηση πού χειροκρότησαν οἱ γνωστοί ἐμμονικοί μέ τήν Ἐκκλησία, ἀλλά καί οἱ ἐπίσης γνωστοί θεολόγοι καί κληρικοί τοῦ μοντέρνου ρεύματος, μόνιμα ὁμονοοῦντες σέ ὅλα τά «καυτά» θέματα.

Τό ἐρώτημα πού γεννᾶται, εἶναι μέ ποιό τρόπο κινδυνεύει ἡ δημόσια ὑγεία σέ περίπτωση πού γίνονται λειτουργίες κεκλεισμένων τῶν θυρῶν, μέ τήν παρουσία τοῦ ἱερέως, τοῦ ψάλτη καί τοῦ νεωκόρου; Ἀκόμα πιό μεγάλο ἐρώτημα τίθεται μέ τήν ἀπαγόρευση τῶν ἱεροπραξιῶν στίς Ἱερές Μονές. Μήπως οἱ μοναχοί δέν τηροῦν τό σλόγκαν τῶν ἡμερῶν «μένουμε σπίτι μας»; Μά τό σπίτι τῶν μοναχῶν εἶναι τό μοναστήρι τους, ὁ ναός τους.

Ἡ κυβέρνηση ἔχοντας μπροστά της ἕνα ὄντως τεράστιο ὑγειονομικό πρόβλημα, λαμβάνει αὐστηρά μέτρα καί πῆρε τόση φόρα, ὥστε νά στερεῖ ἀπό τούς πολίτες βασικά ἀτομικά δικαιώματα, ὅπως τό δικαίωμα τῆς θρησκευτικῆς λατρείας, χωρίς νά λαμβάνει ὑπ’ ὄψιν της τήν ἀρχή τῆς ἀναλογικότητας, δηλαδή τήν προτίμηση τῶν πιό ἤπιων μέτρων γιά τήν ἐπίτευξη τοῦ σκοποῦ, ἐν προκειμένῳ τοῦ περιορισμοῦ τῆς διάδοσης τοῦ ἰοῦ.

Ἡ γενική ἀπαγόρευση πού ἐπεκτείνεται καί σέ «ἀκίνδυνες» ἀκολουθίες, συνιστᾶ ἐξόφθαλμη καταπάτηση τοῦ δικαιώματος τοῦ θρησκεύειν. Ἡ χαιρεκακία μέ τήν ὁποία πολλοί συνάνθρωποί μας ὑποδέχθηκαν αὐτή τήν ἀντισυνταγματική ἐπιβολή, δημιουργεῖ τήν ψευδαίσθηση στήν κυβέρνηση ὅτι ἡ κίνηση αὐτή θά ἔχει πολιτικό κέρδος. Ξέχασαν ὅτι καί οἱ προηγούμενοι πόνταραν στήν πολεμική κατά τῆς Ἐκκλησίας πού ὑποστηρίζουν συστηματικά τά ΜΜΕ, χωρίς ὅμως νά ἐκφράζουν πάντα τήν πλειοψηφία. Καί αὐτή ἡ πολεμική δέν ἔρχεται μόνο ἐναντίον τῶν κληρικῶν, ἀλλά στρέφεται ἀπ’ εὐθείας κατά τοῦ πιστοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος στερεῖται τό δικαίωμα στή λατρεία.

Εἶναι ἀποδεδειγμένο, ὅτι στίς δυσκολίες οἱ Ἕλληνες, ἀλλά καί ἄλλοι λαοί, στρέφονται πιό πολύ στό Θεό. Γι’ αὐτό τόσο οἱ Γραφές ὅσο καί οἱ Πατέρες, βλέπουν τίς πληγές ὡς μία φιλάνθρωπη παιδαγωγία τοῦ Θεοῦ πρός τούς ἀνθρώπους, σέ καιρούς ἀποστασίας. Αὐτή τήν ἀλήθεια πού εἶναι κεφαλαιώδους σημασίας γιά τήν πίστη μας καί ἀπαντᾶ σέ πολλά «γιατί», δυστυχῶς ἐλάχιστοι κληρικοί μας παραδέχθηκαν. Ἀλλά καί ἐκεῖνοι οἱ ἐλάχιστοι χλευάστηκαν μέ τό χειρότερο τρόπο ἀπό τούς ἀθέους, τούς χλιαρούς καί τούς μοντέρνους θεολόγους. Κατά τόν τρόπο πού χλευάζονταν καί διώκονταν οἱ προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης πού προειδοποιοῦσαν ὅτι ἡ ἀποστασία θά φέρει δεινά.

Ὅπως ὅλα δείχνουν καί ὅπως λένε οἱ εἰδικοί ἐπιστήμονες, θά ζήσουμε ἀκόμα πιό δύσκολες καταστάσεις. Ἡ ἀνάγκη τῶν ἀνθρώπων γιά συμμετοχή στά Μυστήρια θά εἶναι ὅλο καί πιό ἐπιτακτική. Ἀλλά ἡ «εὐσεβής» κυβέρνησή μας θεώρησε ὅτι εἶναι προτιμότερο νά δώσει αὐτή τή μάχη χωρίς τόν Θεό. Δέν τόν ἔχει ἀνάγκη. Θεωρεῖ ὅτι τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ μποροῦν νά μεταφέρουν τήν ἀσθένεια. Ἀγνοεῖ ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἐμπειρία δυό χιλιετιῶν καί ἔχει ἐπιβιώσει καί σέ λοιμούς καί σέ διωγμούς καί σέ κατακόμβες.

Ἄς εὐχηθοῦμε ἡ ἀλαζονεία αὐτή τῶν ἀρχόντων μας νά μή διογκώσει τά κακά πού ἤδη γευόμαστε.

Βεβαίως, εἶναι καιρός νά ἀναλογιστεῖ ὁ καθένας τή δική του εὐθύνη, ἰδιαίτερα ἐμεῖς οἱ χριστιανοί, πού γνωρίζουμε καλά πόσο ἐπηρεάζει ἡ ζωή μας τά γεγονότα καί πόσο ἄτεγκτος εἶναι ὁ πνευματικός νόμος. Καί ἄς ἀναλογιστοῦμε ὅλοι, Ἀρχιερεῖς, Ἱερεῖς, λαϊκοί πόσα συνέβησαν στήν Ἐκκλησία τά τελευταῖα χρόνια, πού μπορεῖ νά προκάλεσαν τή φιλάνθρωπη παιδαγωγία τοῦ Θεοῦ, ὥστε νά φθάσουμε νά στερούμαστε καί τά Ἅγια Μυστήρια.

ΥΓ: Οἱ Ἱερές Μονές μποροῦν νά συνεχίσουν ἀπρόσκοπτα τίς ἀκολουθίες, ὅπως καί οἱ Ἱεροί Ναοί κεκλεισμένων τῶν θυρῶν. Μπορεῖ, ἐπίσης, νά πραγματοποιεῖται ἡ ἐξομολόγηση μέ κάποια ἀπόσταση τοῦ ἱερέα ἀπό τόν ἐξομολογούμενο. Ὁποιαδήποτε παρεμπόδιση αὐτῶν τῶν Μυστηρίων συνιστᾶ ἀναίτια καταπάτηση τοῦ δικαιώματος τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας καί οἱ ἱερεῖς, ἀλλά καί οἱ μετέχοντες πιστοί, θά ἔχουν δικαίωμα ἀποζημίωσης ἀπό τό Κράτος.

Προσωπική μου ἐπιθυμία εἶναι νά λειτουργήσουν ὅλοι οἱ ναοί ἀνοιχτά καί νά προσέλθει ὅποιος μπορεῖ καί θέλει, ἕτοιμος νά ἀναλάβει καί τήν εὐθύνη ἔναντι τοῦ νόμου. Ὅμως κάτι τέτοιο, στήν παροῦσα φάση, μοιάζει οὐτοπικό. Ἡ ἐλπίδα μας ἄς εἶναι στό Χριστό, πού «φανερώνεται» περισσότερο στούς διωγμούς.