Ἀμαρούσιον, 4 Μαΐου 2016

Ἀρ. πρωτ. 120

Μακαριώτατε,

Χριστός Ἀνέστη!

Εὐλαβῶς ἀσπαζόμεθα τήν Δεξιάν Σας!

Μετά ἀπό τό πολύ λυπηρό γεγονός στήν πανέμορφη νῆσό μας Λέσβο, ἐπίκειται τό χειρότερο στή νῆσό μας Κρήτη. 

Ὅσον ἀφορᾷ στήν «Ἁγία» καί Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδο, παρακολουθοῦμε τόν πολυμέτωπο ἀγώνα πού διεξάγετε στίς δύσκολες αὐτές ἡμέρες πού διερχόμαστε.  Εὐχόμαστε ταπεινά νά παρουσιασθεῖ, τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος, κάποιο ἐμπόδιο καί νά μή πραγματοποιηθεῖ αὐτή ἡ Σύνοδος.

τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σισανίου καί Σιατίστης κ. Παύλου

Περιοδικό «ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ» (Τεῦχος 107, Μάρτιος-Ἀπρίλιος 2016, σελ 3-5)

Δέν ξέρω ἐάν ἐδῶ πού φτάσαμε ὑπάρχει ἐλπίδα καί ἔξοδος ἀπό τή δύσκολη ὥρα πού περνᾶμε. Ἐάν ὑπάρχει ὅμως ἕνα ἐνδεχόμενο ἐλπίδας, αὐτό μόνο ἀπό τόν λαό μπορεῖ νά προέλθει, ἐάν μπορέσει νά συνετισθεῖ, ἐάν μπορέσει νά μετανοήσει, ἐάν μπορέσει νά ἀναλάβει τίς εὐθύνες του.

Οἱ ἐξουσίες στάθηκαν ἀδύνατες, γιατί ὑπῆρξαν λίγες σέ ποιότητα. Οἱ κατά καιρούς ἐξουσίες, πού κυβέρνησαν αὐτό τόν τόπο, στάθηκαν ἀνίκανες καί ἕνα καθαρό μάτι διαβλέπει ὅτι δέν ἔχουν πλέον τήν δυνατότητα νά βοηθήσουν τήν Πατρίδα. Ἐάν μποροῦσαν θά τό εἶχαν κάνει.

ΣΧΟΛΙΟ ΟΡΘΡΟΥ: Ἀκολουθεῖ τό εὔστοχο εἰσαγωγικό σχόλιο τοῦ περιοδικοῦ
«ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ» (Τεῦχος 107, Μάρτιος-Ἀπρίλιος 2016)
σχετικά μέ τήν ἀπίστευτη Ἐθνική προδοσία πού βιώνει ἡ πατρίδα μας μέ .. «ταχύτητα τοῦ φωτός»

Ἡ ἐπίθεση , πού δεχεται ὁ Ἑλληνισμός καί ἡ Ὀρθοδοξία αὐτή τήν ἐποχή, ἐκδηλώνεται σέ τρία κυρίως μέτωπα:

1. Ἡ Νέα Τάξη Πραγμάτων διαλύει σήμερα τήν Ἑλλάδα μέ μεθόδους Μαφίας καί μέ τή βοήθεια τῶν ντόπιων ἐντολοδόχων της, τῶν πολιτικῶν μαριονεττῶν· ἀφ᾽ ἑνός τῶν ἀριστερούληδων διεθνιστούληδων τῆς «Ἀριστερᾶς» καί ἀφ᾽ ἑτέρου (σέ μικρότερο βαθμό) τῆς «Δεξιᾶς» «τοῦ κεφαλαίου πού δέν γνωρίζει πατρίδα».

Ξεπουλοῦν τήν πατρίδα μας ὅσο ὅσο. Τήν μετέβαλαν ἤδη σέ «ἀποικία χρέους» καί τήν ἐποικίζουν μέ στρατιές Ἀφροασιατῶν μωαμεθανῶν, οἱ ὁποῖοι σύντομα θά λάβουν ἑλληνική ὑπηκοότητα καί θά ἀπαιτήσουν γλῶσσα, τζαμιά καί σαρία (ἰσλαμικό νόμο).

ἤ : καημένε μου Οἰδίποδα τί σοῦ  ‘μελλε νά πάθεις!

Πρωτοπρεσβύτερος Ἰωάννης Φωτόπουλος

(μέ ἀφορμή τό βιβλίο Ἕλξη καί Πάθος τοῦ π. Β. Θερμοῦ)

Εἶναι γνωστή ἀπό τά μαθητικά μας χρόνια ἡ ἱστορία τοῦ Οἰδίποδα.  Ἄς τή θυμηθοῦμε περιληπτικά.  Τό μωρό Οἰδίποδας ἐγκαταλείπεται δεμένο στό δάσος ἀπό τούς γονεῖς του, τό βασιλιᾶ τῆς Θήβας Λάϊο καί τή σύζυγό του Ἰοκάστη, γιά φαγωθεῖ ἀπό τά θηρία. Αὐτό γίνεται γιά νά μήν ἐπαληθευθεῖ ὁ δελφικός χρησμός ὅτι τό παιδί πού θά γεννοῦσε ἡ Ἰοκάστη θά σκότωνε τόν πατέρα του.  Τό μωρό τό βρίσκει κάποιος βοσκός, τό πηγαίνει στήν Κόρινθο, ὅπου τό υἱοθετεῖ ὁ βασιλιᾶς Πόλυβος.  Ὅταν μαθαίνει ὁ Οἰδίποδας ὅτι δέν εἶναι γνήσιο παιδί  τοῦ Πόλυβου φεύγει ἀπό τήν Κόρινθο.  Καθ΄ ὁδόν πρός τή Θήβα φιλονεικεῖ καί σκοτώνει τόν Λάϊο, ἀγνοώντας ὅτι εἶναι ὁ πατέρας του.  Στή συνέχεια, ὡς ἀμοιβή γιά τήν ἀπαλλαγή τῆς Θήβας ἀπό τήν ἀπειλή τῆς Σφίγγας πού κατάφερε ὁ Οἰδίποδας παντρεύεται, χωρίς νά τό γνωρίζει, τή βασίλισσα τῆς Θήβας πού εἶναι ἡ  μητέρα του Ἰοκάστη καί κάνει μαζί της 4 παιδιά.  Τό τέλος εἶναι τραγικό. Μόλις τό μαθαίνουν, ἡ Ἰοκάστη αὐτοκτονεῖ καί ὁ Οἰδίποδας αὐτοτυφλώνεται.