(ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ)

Μαρούσι 15-4-2020

Ἐξοχότατε κ. Πρωθυπουργέ,

Χαίρετε ἐν Κυρίῳ.

Εἴμαστε πλέον σίγουροι ὅτι τά μέτρα πού ἐπιβάλλετε γιά τήν πανδημία εἶναι σκληρότερα ἀπό αὐτά πού ἐπιβάλλονται στά ἄλλα εὐρωπαϊκά καί λοιπά κράτη.  Τά ἀρχικά μέν τά ὑπακούσαμε ὅλοι μας, γιατί κατανοήσαμε ὅτι ἦσαν τά ἀπαραίτητα τόσο γιά τήν ἀτομική μας ὑγεία, ὅσο καί γιά ὅλους τούς ἀδελφούς συμπολῖτες μας.  Τά ἐπιπρόσθετα ὅμως μέτρα, τά ὁποῖα συνεχῶς ἀνακοινώνετε, ταπεινῶς φρονοῦμε ὅτι ἄλλοι Σᾶς πίεσαν νά τά ἐπιβάλετε. 

Εἶναι δυνατόν νά σκεφθήκατε Σεῖς, ὡς ἔμπειρος ἐπιστήμων καί κυβερνήτης νά ἐξευτελίσετε ἐμᾶς, τούς χαροκαμμένους συγγενεῖς τῶν κεκοιμημένων καί γιά πρώτη φορά νά μᾶς ἀπαγορεύσετε νά βάλουμε στούς τάφους τῶν δικῶν μας λίγα λουλουδάκια πού δηλώνουν μέ τήν ὀμορφιά τους καί τή φρεσκάδα τους, τήν πέραν τοῦ τάφου ζωή,  στή Βασιλεία τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Ἀφοῦ θά μπεῖ λουκέτο στά χριστιανικά νεκροταφεῖα, δέν θά μπορέσουμε φέτος γιά πρώτη φορά στά χρονικά τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους, νά σκύψουμε τή Μεγάλη Παρασκευή πάνω στό μνῆμα τῶν προσφιλῶν μας καί νά στηρίξουμε στό μαρμάρινο Σταυρό τους ἕνα ἀκάνθινο στεφάνι, δηλώνοντας ἔτσι τή βεβαιότητά μας ὅτι τελείωσαν τά δικά τους ἀγκάθια καί τούς παρακαλοῦμε νά ζητοῦν ἀπό τόν Σταυρωθέντα καί Ἀναστάντα Κύριο νά μαλακώνει τό ἀκάνθινο στεφάνι τοῦ πένθους, τῆς χηρείας μας ἤ τῆς ὀρφάνιας μας.

Πρωτ. Σταύρου Τρικαλιώτη,
ἐφημ. Ἱ. Ν. Ἁγ. Παρασκευῆς Ἀττικῆς

Ἐάν θελήσουμε νά δώσουμε ἕνα χαρακτηρισμό γιά τόν ἄρτι κοιμηθέντα μακαριστό πνευματικό μας πατέρα π. Σαράντη Σαράντο, νομίζω ὅτι ὁ πιό εὔστοχος καί περιεκτικός θά ἦταν: «ὁ ταπεινός ἐξομολόγος τοῦ Ἀμαρουσίου».

Πράγματι, τόν χαρακτήριζε ἡ ἀληθινή ταπείνωση, ἡ ὁποία μόνο μέ τήν ταπείνωση τῶν συγχρόνων ἁγίων γερόντων μπορεῖ νά συγκριθεῖ. Ἦταν ταπεινός καί ἀθόρυβος. Μεγάλος καί συνάμα κρυπτόμενος. Λιγομίλητος καί οὐσιαστικός.

Στήν ἐξομολόγηση σέ ἄφηνε νά ἀναπνεύσεις τόν ἀέρα τῆς ἐν Χριστῷ ἐλευθερίας. Σεβόταν τό ἀνθρώπινο πρόσωπο πού εἶχε μπροστά του καί μέ προσεκτικά καί φωτισμένα λόγια προσπαθοῦσε νά κάνει τίς πιό λεπτές καί διακριτικές παρεμβάσεις στήν προσωπικότητα τοῦ ἄλλου. Ποτέ δέν μιλοῦσε ὡς αὐθεντία. Ἡ χαρακτηριστική φράση πού πάντα χρησιμοποιοῦσε πρός τόν ἐξομολογούμενο ἦταν: «Νομίζω πώς πρέπει νά κάνουμε αὐτό ἤ ἐκεῖνο». Κατόπιν σέ ρωτοῦσε: «Ἐσύ τί λές, πῶς τό βλέπεις τό θέμα»; Δέν πίεζε, δέν τρομοκρατοῦσε «πνευματικά», δέν ἀπειλοῦσε «χριστιανικά». Ἀντίθετα, σέ ἔπειθε μέ τήν πραότητά του, τό ἱλαρό του βλέμμα καί κυρίως μέ τήν ἐν Χριστῷ βιοτή του. Ὅ,τι σοῦ πρότεινε, τό εἶχε ἐφαρμόσει ὁ ἴδιος στή ζωή του.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 12^η Απριλίου 2021

Εισαγωγικά

Στην σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη εποχή μας πολύς λόγος γίνεται για την εκκλησιαστική ενότητα. Οι εδώ και πολλές δεκαετίες αρξάμενοι και μέχρι σήμερα συνεχιζόμενοι Θεολογικοί Διάλογοι μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και των Ετεροδόξων, (Ρωμαιοκαθολικών, Αντιχαλκηδονίων, Λουθηρανών, Αγγλικανών κ.α.), δείχνει ακριβώς πόσο επιτακτικό θεωρήθηκε το αίτημα της αποκαταστάσεως της ενότητος των χριστιανών, ιδιαίτερα από του 20^ου αιώνος και εντεύθεν. Στη «Σύνοδο της Κρήτης» (2016), κατά κόρον διατυμπανίστηκε από πολλούς, Προκαθημένους και μη, κατά την διεξαγωγή των εργασιών της, ότι ο κύριος σκοπός της συγκλήσεώς της είναι να «διατρανωθεί η ενότητα της Ορθοδοξίας». Το γνωστό Ουκρανικό Αυτοκέφαλο, το οποίο ταλανίζει την παγκόσμια Ορθοδοξία εδώ και τρία περίπου χρόνια, έφερε και πάλι στην σύγχρονη εκκλησιαστική επικαιρότητα το δράμα των διασπάσεων και διαιρέσεων μεταξύ τοπικών Εκκλησιών και ανέδειξε περισσότερο από κάθε άλλη φορά επιτακτική την ανάγκη της αποκαταστάσεως της εκκλησιαστικής κοινωνίας μεταξύ αυτών.

Δρ Χαραλάμπης Μ. Μπούσιας
Μέγας Ὑμνογράφος τῆς τῶν Ἀλεξανδρέων Ἐκκλησίας
καὶ ὁμόζυγος, πνευματικὸ τοῦ Γέροντος τέκνο

Ὁ πλοῦτος τῆς γῆς εἶναι οἱ ἄνθρωποι, τὰ πλάσματα τοῦ Δημιουργοῦ μας.

Ὁ πλοῦτος τῆς Ἐκκλησίας εἶναι τὸ λογικὸ τοῦ Χριστοῦ ποίμνιο, οἱ ἱεροπρεπεῖς κληρικοὶ καὶ οἱ φιλάρετοι πιστοί.

Ὁ πλοῦτος τῆς ποιμαντικῆς ἐπιστήμης εἶναι οἱ ἀπλανέστατοι τῶν ψυχῶν χειραγωγοὶ πρὸς τὴν σωτηρίαν.

Ὁ πλοῦτος τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι οἱ ἀγωνιστὲς τῆς ἀληθείας μὲ ἐπίγνωση καὶ «μόρφωσιν εὐσεβείας».

Ὁ πλούσιος σὲ ἀρετές, πνευματικὴ πατρότητα, ἐκκλησιαστικὴ προσφορά, Ὀρθόδοξο φρόνημα καὶ λειτουργικὴ διακονία, ὁ ταπεινός, φιλόκαλος, διδακτικός, ἱεροπρεπέστατος πατὴρ Σαράντης, ἀφοῦ πλούτισε τὴν γῆ μὲ τὴν πολυσχιδῆ, θεάρεστη διακονία του ἔφυγε γιὰ τοὺς οὐρανούς, γιὰ νὰ αὐξήσει τὸν ἤδη ἐκεῖ ἀναρίθμητο πλοῦτο τους.

Φτώχυνε ἡ γῆ, πλούτισε ὁ οὐρανός.