Ἡ κοινωνική προεργασία τῆς παιδεραστίας
Τό ἀποτρόπαιο ἔγκλημα στόν Κολωνό καὶ οἱ συνεχεῖς περιπτώσεις βιασμῶν, δικαὶως ἔχουν σοκάρει τήν κοινωνία. Δέν μπορεῖ νά χωρέσει ἀνθρώπου νοῦς, ὅτι συνάνθρωποί μας ἔχουν φθάσει σέ τέτοιο σημεῖο διαστροφῆς νά βιάζουν ψυχές καὶ σώματα ἀθώων παιδιῶν.
Πρόκειται γιά κεραυνό ἐν αἰθρίᾳ;
Ἡ προεργασία τοῦ ἐγκλήματος εἶναι ἔκδηλη καὶ ἡ ἀδιαφορία μας σέ αὐτή τήν προεργασία, παράγοντας διευκόλυνσής του. Πλέον οἱ περιπτώσεις παιδεραστίας ἔχουν γίνει πάρα πολλές· ἐμεῖς ὅμως διαπράττουμε ἕνα μεγάλο λάθος. Ἀναζητοῦμε τά αἴτια μόνο στήν κακότητα τῶν δραστῶν καὶ καθόλου στήν κοινωνία καὶ τόν τρόπο πού μεγάλωσαν καὶ μεγαλώνουν οἱ Ἕλληνες τίς τελευταῖες δεκαετίες. Χωρίς τόν ἐντοπισμό τῆς αἰτίας, ὅμως, δέν θά ὑπάρξει καμμία ἀναστροφή τῆς κακῆς πορείας. Παρακάτω, γίνεται μία προσπάθεια ἐντοπισμοῦ τῶν πραγματικῶν αἰτίων καί πρόταση γιά τήν ἀλλαγή.
Ἡ καύση τῶν νεκρῶν σωμάτων, πρακτική ἐκ διαμέτρου ἀντίθετη μέ τήν ταφική χριστιανική παράδοση, ἐμφανίστηκε στήν ἑλληνική κοινωνία τά τελευταῖα μόλις χρόνια. Ἀπό χριστιανική ἄποψη θεωρεῖται ἀδιανόητη ἡ ἄσκηση βίας στό νεκρό σῶμα, καύση, ἀπανθράκωση, πολτοποίηση καί «πέταμα» τῆς τέφρας ὅπου θέλουν οἱ συγγενεῖς, χωρίς κανένα ἔλεγχο ἀπό τό κράτος γιά τό πού καταλήγουν οἱ ἄνθρωποι ἔπειτα ἀπό τήν «ἀξιοπρεπῆ» καύση καί κονιορτοποίηση τῶν καμένων ὀστῶν τους.
