ΟΜΙΛΙΑ: Κατανυκτικός ἑσπερινός Β΄ Κυριακῆς Νηστειῶν.

Ὁμιλία πρωτ. ἈντωνίουΜπουσδέκη
κατά τήν προσκυνηματική ἐκδρομή Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν στίς 31/3/2024 στόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Μακρυνό)
Ἀμέτρητά σοι πταίσας, ἀμετρήτους κολάσεις ἐκδέχομαι, βρυγμὸν ὀδόντων, καὶ κλαυθμὸν ἀπαράκλητον, γέενναν πυρός, καὶ σκότος καὶ τάρταρον. Κριτὰ δικαιότατε, δάκρυα οὖν μοι δώρησαι, δι' ὧν εὕρω τὴν ἄφεσιν, καὶ κακῶν μου τὴν λύσιν, νηστεύων καὶ κράζων σοι· Δέσποτα Χριστέ, οἰκτείρησόν με, διὰ μέγα καὶ πλούσιον ἔλεος.
Ἀκούγοντας αὐτό τό τροπάριο ἐμεῖς οἱ «καλοί» χριστιανοί ἐκπληττόμαστε καί ἀναρωτιόμαστε γιά ποιόν ἄραγε τά λέει αὐτά ὁ ὑμνογράφος; Ἀμέτρητά σοι πταίσας; Ποιός ἐγώ πού ἀγαπάω τό Θεό, πού προσπαθῶ νά τηρῶ τίς ἐντολές Του, πού πηγαίνω στήν Ἐκκλησία, πού ἐξομολογοῦμαι καί κοινωνῶ; Εἶναι δυνατόν νά μέ περιμένει ἐμένα ὁ βρυγμός καί ὁ κλαυθμός τῶν ὀδόντων, ἡ γέεννα τοῦ πυρός καί τό σκότος;...!