Σχόλια

Σχόλιο ἐπί τοῦ ὑπ᾿ ἀρ. 38 /1797/2013/ 2-7-2013 ἐγκυκλίου σημειώματος τῆς Ἱ. Ἀρχ/πῆς Ἀθηνῶν

Πρωτοπρ. Βασιλείου Κοκολάκη, ἐφημερίου Ἱ. Ν. Ὑψώσεως Τιμίου Σταυροῦ Χολαργοῦ.

«Γιά τήν Ἐκκλησιά ἡ καμπάνα, ἡ «καμπάνα»
Τί ὡραῖα πού σημαίνει, πού «σημαίνει»
Ντίν ντάν, «ντίν ντάν»...»

Εἶναι μερικές φορές πού ὅταν δέν ἔχουμε κατανοήσει τό βαθύτερο νόημα προσώπων, καταστάσεων, ἀντικειμένων καί λέξεων, εὔκολα, ἀζύγιστα, ἐπιπόλαια καί ἐπιδερμικά τά πολεμοῦμε. Καί πρωτίστως μιλῶ γιά τόν ἑαυτό μου. Γι’αὐτό καί ταπεινά καταθέτω τά ἑξῆς, γιά τά ὁποῖα ἄν ἔχω λάθος διορθῶστε με. Καί γιά νά γίνουμε σαφέστεροι τό θέμα εἶναι περί καμπανῶν.

Τό μάθημα τῶν 20 Εὐρώ!

20euro

Ἕνας καθηγητής κρατοῦσε ἕνα χαρτονόμισμα τῶν 20 εὐρώ καί ρώτησε τούς μαθητές:

"Ποιός θέλει αὐτό τό χαρτονόμισμα τῶν 20 εὐρώ;''

Ὅλοι στήν αἴθουσα σήκωσαν πάνω τό χέρι. Τότε ὁ καθηγητής τό τσαλάκωσε καί ξαναρώτησε....

''Ὑπάρχει κάποιος ποῦ θέλει ἀκόμη αὐτό τό τσαλακωμένο χαρτονόμισμα";

«Δέν Ξεχνῶ» Συνέντευξη ἱερέα αἰχμάλωτου τῶν τούρκων τό 1974 (Βίντεο)

 DenXexnw

Τριάντα ὀκτώ χρόνια μετά τή σύλληψή του καί τή μεταφορά του στά μπουντρούμια τοῦ Ἀττίλα στά Ἄδανα, ὁ πατήρ Θεόκλητος Κυριάκου μιλᾶ γιά τά ὅσα βίωσε στά χέρια τῶν Τούρκων, γιά τήν βία καί τόν ἐξευτελισμό πού ὑπέστη μέ ἀφορμή τή μαύρη ἐπέτειο τῆς δεύτερης τουρκικῆς εἰσβολῆς τοῦ 1974.

Ἱερεάς μέ 10 παιδιά. Πῶς ἡ Κυβέρνηση συνθλίβει τίς πολύτεκνες οἰκογένειες!

pstavrtrik

Πατήρ Σταῦρος Τρικαλιώτης. Ἐφημέριος του ἱεροῦ ναοῦ Ἁγίας Παρασκευῆς στήν ὁμώνυμη πόλη καί ὑπεύθυνος στό παρεκκλήσι «Ἅγιοι Ἀνάργυροι» (στήν περιοχή Πευκάκια) πού ὑπάγεται στόν ἴδιο ἱερό ναό.

Ὁ ἱερέας εἶναι πατέρας 10 παιδιῶν. Ζεῖ μέ τήν πρεσβυτέρα στήν Ἁγία Παρασκευή. Ἔχουν ἕξι (6) ἀγόρια καί τέσσερα (4) κορίτσια. To μικρότερο 9 ἐτῶν καί τό μεγαλύτερο 27.

Στρατηγός Μακρυγιάννης: «Δὲν βλέπετε πού θέλουν νὰ κάμουν τὴν Ἑλλάδα παλιοψάθα;»

Ὁ λόγος τοῦ Στρατηγοῦ Μακρυγιάννη πάντα διαχρονικός.

Makrygiannis

Ἀπὸ τότε φώναζε γιὰ τὸν ἐκ Δυσμῶν κίνδυνο τῶν φραγκολατίνων!

«Μὴν ἀφήσετε, Ἅγιοί μου αὐτὰ τὰ γκιντὶ πουλημένα κριγιάτα τῆς τυραγνίας νὰ μασκαρέψουν καὶ νὰ ἀφανίσουν τοὺς Ἕλληνες».

Τότε, ἐκεῖ ποὺ καθόμουν εἰς τὸ περιβόλι μου καὶ ἔτρωγα ψωμί, πονώντας ἀπὸ τὶς πληγές, ὅπου ἔλαβα εἰς τὸν ἀγώνα καὶ περισσότερο πονώντας διὰ τὶς μέσα πληγὲς ὅπου δέχομαι διὰ τὰ σημερινὰ δεινά τῆς Πατρίδος, ἦλθαν δύο ἐπιτήδειοι, ἄνθρωποι τῶν γραμμάτων, μισομαθεῖς καὶ ἄθρησκοι, καὶ μοῦ ξηγῶνται ἔτσι: «Πουλᾶς Ἑλλάδα, Μακρυγιάννη».