Γιά νά τήν δοῦμε λοιπόν ἀπ᾿ τήν ἀρχή.

Καί ὁ λόγος περί τῆς προτεινομένης παράλληλης μετονομασίας τῆς Ἰονίου ὁδοῦ σέ «Ἰόνια ὁδός τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ», πού ἔφερε ἀναιτίως ἀντιδράσεις.

Μέ ἀπόλυτη ὁμοφωνία τοῦ Συνδέσμου Αἰτωλοακαρνάνων «ΟΣΙΟΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ» καί τοῦ Δημάρχου Θέρμου κ. Σπύρου Κωνσταντάρα, σέ σχετική συνάντηση μετά τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου, ἐπροτάθη ἡ μετονομασία τῆς ἐν λόγῳ ὁδοῦ.

Καί αὐτό ἐξαιτίας τοῦ ὅτι ὁ ἅγιος Κοσμάς ὁ Αἰτωλός διδάσκει Ὀρθόδοξη Πίστη καί ἀποτελεῖ τήν Κιβωτό Σωτηρίας τῆς Ρωμιοσύνης καί τῆς Ἐθνικῆς μας ταυτότητας. Ἐπιπλέον θά δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες γιά τήν ἀνάπτυξη τοῦ Θρησκευτικοῦ τουρισμοῦ σ’ αὐτόν τόν εὐλογημένο τόπο τῆς Αἰτωλοακαρνανίας.

Ἀπό ἕναν φετινό προσκυνητή τῶν Ἱεροσολύμων.

…Ἄν καί ράθυμοι πολλές φορές, κάπου μέσα στή θεία λειτουργία κάτι γίνεται μέσα μας καί ἀποζημιωνόμαστε. Φεύγουμε ἀπό τούς Ἁγίους Τόπους περισσότερο οἰκοδομημένοι. Ὦ τί εὐλογία!

Σωματική καταπόνηση, ἑτοιμότητα κινήσεων, διαρκεῖς μετακινήσεις ἀπό προσκύνημα σέ προσκύνημα, κομποσκοῖνι, ἀγρυπνίες, κυριαρχοῦν σέ αὐτό τό μοναδικό προσκύνημα πού χαράζεται στίς καρδιές ὅλων τῶν προσκυνητῶν. Σύν βεβαίως τίς ἀκολουθίες μέσα στό πούλμαν, ἐποικοδομητικές διδασκαλίες καί τά παιχνίδια, πού μᾶς χαρίζουν μία εὐχάριστη θεανθρώπινη ἀτμόσφαιρα στίς καρδιές μας παρά τό διαφορετικό τῶν φύλων, τῶν χαρακτήρων καί τῆς ἡλικίας. Στό ὅλο πνεῦμα δέν ὑπερτέρησε ὁ κοσμικός τουρισμός, ἀλλά ἡ ἁγιοπνευματική κατανυκτική προσκύνηση.

Γιά νά ὑπάρχει ἠρεμία στήν Ἐκκλησία πρέπει πρῶτα νά ὑπάρχει μέσα μας.

Νά μἠν δικαιολογοῦμε τήν ἐξ ἀνάγκης κατάκριση.

ΕΝΟΡΙΑ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ
(Πρωτoπρεσβυτέρου Εὐθυμίου Μουζακίτη,
ἐφημερίου Ἱ.Ν. Ἁγίου Γεωργίου καί Ἁγίου Διονυσίου Διονύσου)

«Τό νά ποιμαίνει ἤ νά διοικεῖ κάποιος ἕναν λαό, καί νά φροντίζει γιά τήν σωτηρία τους εἶναι ὠφέλιμο πράγμα καί τελειωτικό τῆς ἀγάπης, ἡ ὁποία εἶναι τό κεφάλαιο τοῦ νόμου καί τῶν προφητῶν. Αὐτό κανένας δέν μπορεῖ νά τό ἀρνηθεῖ». (Εὑρισκόμενα τοῦ ἁγίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου, Λόγος, 82ος , σελ. 458, ἐκδ. Ρηγοπούλου) .

Ὁ Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος στόν ὀγδοηκοστό δεύτερο λόγο του μᾶς διδάσκει τίς προϋποθέσεις αὐτές, πού χρειάζεται νά ἔχει ἕνας Χριστιανός γιά νά ἀναλάβει τήν προστασία καί τήν διοίκηση ἑνός λαοῦ:

Πρωτ. π. Εὐθυμίου Μουζακίτου

ΕΝΟΡΙΑ  ΑΓΙΟΥ  ΓΕΩΡΓΙΟΥ  ΚΑΙ  ΑΓΙΟΥ  ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ  ΔΙΟΝΥΣΟΥ

Εἶναι πολὺ σημαντικὸ νὰ ἐνημερωθοῦν οἱ πιστοὶ Χριστιανοὶ γιὰ τὶς διάφορες πολιτικοθεολογικές θεωρίες ποὺ ἀκούγονται στὴν Ἐνορία μας καὶ ἀνακατεύουν τὴν πολιτικὴ μὲ τὴν ποιμαντική, τὰ κόμματα μὲ τὴν Ἐκκλησία  καὶ τὸ χειρότερο ὅτι πρέπει οἱ κληρικοὶ νὰ φτιάχνουν πολιτικὰ κόμματα καὶ νὰ προτρέπουν τοὺς χριστιανοὺς νὰ ἐμπλέκονται  σ’ αὐτά. 

Γιά νά δοῦμε ὅμως πιό ξεκάθαρα τό θέμα.

Ὁ  Ἅγιος Νεκτάριος  στο βιβλίο «Ποιμαντική» μᾶς λέει ὅτι ἡ Ἐκκλησία ὡς βασιλεία τοῦ Θεού δέν ἔχει κανένα κοινό πρός τά ἔργα τῆς βασιλείας τοῦ κόσμου. Ἡ ἐξουσία τῆς Ἐκκλησίας εἶναι πνευματική καί οὐδ’ ὅλως παρεμβαίνει εἰς τάς ἐνεργείας τῆς πολιτικής ἐξουσίας καί τήν ἐξάσκηση τῆς ἐξουσίας αὐτῆς.  Διότι ἡ μέν ἐξουσία τῆς Ἐκκλησίας ἐπεκτείνεται μόνο στόν πνευματικό βίο τοῦ ἀνθρώπου, ἡ δέ ἐξουσία τῆς  πολιτείας ἐπί τοῦ ὅλου βίου τοῦ πολίτου. (ἐκδόσεις Παναγόπουλος).