Σχόλια

Ἡ σιχαμερή ἁμαρτία τῆς ὁμοφυλοφιλίας (αἴτια καί συνέπειες)

EΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ.

Πρίν τόν Μωσαϊκό νόμο, μέσα στόν Παράδεισο, ὅταν δημιουργοῦσε ὁ Θεός τό πρῶτο ζεῦγος, τόν Ἀδάμ καί τήν Εὔα, τούς ἔλεγε "αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε καί πληρώσατε καί κατακυριεύσατε τή γῆ"· τούς ἔδωσε δηλ. μέ τέσσερις προστακτικές προσταγές, μεγάλη εὐλογία. Ὅλα αὐτά συνοψίζονται στή συμπεριφορά καί στούς σκοπούς τοῦ ζεύγους.

Ὁ γάμος ἱδρύεται ἀπό τόν Πατέρα τόν Υἱό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα. Ποιήσωμεν. Τά τρία πρόσωπα συνεργάζονται γιά τήν δημιουργία τοῦ πρώτου ζεύγους καί τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.

Βεβαίως δέν πρόλαβαν, δέν χρησιμοποίησαν οἱ πρωτόπλαστοι τίς εὐλογίες αὐτές τοῦ Θεοῦ, γιατί πρόλαβε ὁ ὄφις. Τούς εἶπε ὅτι αὐτό πού σᾶς ζητᾶ ὁ Θεός μπορεῖτε νά τό κάνετε καί μόνοι σας. Αὐτό εἶναι τό μεγάλο σφάλμα τοῦ Ἀδάμ καί τῆς Εὔας. Ὅτι ἄκουσαν τόν ὄφι καί πίστεψαν ὅτι πράγματι αὐτό πού τούς ζητᾶ ὁ Θεός μποροῦν νά τό κάνουν μόνοι τους. Ἡ θέωση, δηλ. νά ὁλοκληρωθοῦν ὡς προσωπικότητες χωρίς Θεό. Αὐτό τούς ἀλλοίωσε πάρα πολύ. Ἔχασαν μυαλά, ψυχή καί καλές διαθέσεις.

Ἡ ἀναγκαιότης τοῦ Πνευματικοῦ ἔναντι τῶν «ψυχοθεραπευτῶν»

Πρωτ. Π. Εὐθυμίου Μουζακίτη

[Ὁμιλία στὸ ἀρχονταρίκι τοῦ Ἱ. Ν. Ἁγ. Γεωργίου, Διονύσου Ἀττικῆς (27/11/2014)]

Σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας ὁ ἄνθρωπος ἀσθενεῖ. Δὲν εἶναι ἔτσι ὅπως τὸν ἔπλασε ὁ Θεός. Οἱ Πατέρες λένε ὅτι ἡ αἰτία τῆς ἀσθένειας τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ ἀποστασία του ἀπὸ τὸν Δημιουργό του καὶ ἐν συνεχείᾳ ἡ παρουσία καὶ οἰκοδόμηση τῆς ὑπερηφάνειας.

Ἔτσι λοιπόν, γιὰ τὴν θεραπεία τῆς "ἀμαυρωθείσης" φύσης μας, ἀναγκαία εἶναι μόνον ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ καὶ ὁ πνευματικὸς ποὺ μπορεῖ νὰ τὴν μεταδώσει διά τῶν Μυστηρίων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.

«Ἂρον ἄρον ἕνωσον αὐτούς»

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Ἐπανέρχεται στίς ἡμέρες μας καί ἀπό ἐπίσημα χείλη ἡ παλιά θεωρία περί τῆς δῆθεν ἀναγκαίας ἑνότητος τῶν Χριστιανῶν ¨ἄρον ἄρον ἕνωσον αὐτούς¨, ἐξαιτίας τάχα τοῦ κινδύνου τῆς ἀπειλῆς γενικῆς σφαγῆς τῶν πιστῶν, ἀπό τούς ἐχθρούς τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Βλέπε Συρία. Βεβαίως ὅμως καί πρόκειται γιά ἑνότητα ἐκτός τῆς ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι Ἀληθείας. Πῶς νά ἑνωθοῦν ὀρθόδοξοι μέ αἱρετικούς, τό φῶς μέ τό σκοτάδι, ὁ Χριστός μέ τόν Βελίαλ, ὁ πιστός μέ τόν κατ᾿ οὐσίαν ἄπιστο, ἀφοῦ διαστρέφει τό δόγμα; (Β΄Κορ. στ΄, 14-15).

Ὀφειλομένη ἀπάντηση ιά τό θέμα τοῦ ἐναρκτηρίου Ἁγιασμοῦ στό Δημοτικό Σχολεῖο τῶν Οὐρσουλινῶν στό Μαρούσι.

π. Σαράντη Σαράντου

Ὀφείλεται ἐκ μέρους μου μία ἀπάντηση γιά τό θέμα τοῦ ἐναρκτηρίου Ἁγιασμοῦ στό Δημοτικό Σχολεῖο τῶν Οὐρσουλινῶν στό Μαρούσι.

Τριάντα χρόνια τελῶ κάθε μήνα τή θεία Λειτουργία στά τριακόσια ὀρθόδοξα παιδιά τοῦ δημοτικοῦ στό κλειστό γυμναστήριο τοῦ σχολείου. Ὁ παπικός βρίσκεται τήν ἴδια ὥρα μέ τά πενήντα περίπου παιδιά τῶν παπικῶν οἰκογενειῶν σέ μιά μικρή αἴθουσα γιά τά θρησκευτικά τους καθήκοντα.

Πρίν ἀπό μιά εἰκοσαετία ἡ ἀρχιεπισκοπή τῶν παπικῶν εἶχε ζητήσει τηλεφωνικῶς ἀπό τήν παπική ὑπέργηρη διευθύντρια τοῦ Σχολείου νά μήν ἐξυπηρετῶ λειτουργικά τό Σχολεῖο λόγῳ τῶν ἀντιπαπικῶν μου ἀπόψεων, τίς ὁποῖες ἐξέφραζα τότε στό ραδιοφωνικό Σταθμό τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στήν τακτική ἐκπομπή μου «τῶν ἀθεάτων τά κάλλη». Ἡ διευθύντρια ἀπάντησε στήν παπική ἀρχιεπισκοπή ὅτι δέν εἶχε λόγους νά μοῦ ἀπαγορεύσει νά λειτουργῶ στά ὀρθόδοξα παιδιά καί ἐξακολούθησε ἡ διακονία μου μιά καί βρισκεται τό σχολεῖο στά ὅρια τῆς ἐνορίας μου.

ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ ΨΥΧΙΑΤΡΟΙ ΚΑΙ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΕΣ: ΝΕΑ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑ

πρωτ. Βασιλείου Κοκολάκη

(Παρεπόμενα μέ ἀφορμή τήν ἡμερίδα «Θεραπεία ψυχῆς»
πού διεξήχθη στίς 16-2-2014
ἀπό τόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς
στήν αἴθουσα Ἐκδηλώσεων τοῦ Ἀναψυκτηρίου “Da Vinci” )

Εἰσβολή Οὔνων ἤ Ἀζτέκων μᾶς θυμίζει ἡ σφοδρή καί λυσσαλέα ἐπίθεση ψυχολόγων, ψυχιάτρων, ψυχαναλυτῶν καί ψυχοθεραπευτῶν στά σχολεῖα, στίς ἐνορίες, στίς Μητροπόλεις, στίς ὑπηρεσίες, στίς ἑταιρεῖες, στούς ἀθλητικούς συλλόγους, στίς ραδιοτηλεοπτικές ἐκπομπές, μέ σεμινάρια, ἡμερίδες, συνέδρια καί ἐρωτηματολόγια, μέ τήν ἔγκριση ἀρχῶν καί ἐξουσιῶν, διευθύνσεων καί ὑπουργείων.