ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ  Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ

ΕΙΣΗΓΗΣΗ TOY ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ «Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΡΝΗΣΗ »

Εἶναι τιμή διά τήν Ἱ. Μητρόπολη Πειραιῶς νά ἔχει θέσει ὑπό τήν αἰγίδα Της τήν παροῦσα ἡμερίδα. Ἐπιθυμῶ νά ἐκφράσω τήν εὐγνωμοσύνη μου στούς Ἐλλογιμωτάτους διοργανωτάς τήν «Σύναξη γιά τήν Ὀρθοδοξία» ὑπό τήν ἐμπνευσμένη προεδρία τοῦ Αἰδεσιμ. καί Ἐλλογιμωτ. ὁμοτίμου Καθηγητοῦ τοῦ ΕΚΠΑ Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Μεταλληνοῦ καί τήν «Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν» ὑπό τήν πεπνυμένη Προεδρία τοῦ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτου Σαράντη Σαράντου.

Πρέπει νά γίνει σαφές ὅτι οἱ σχέσεις Ἐκκλησίας-Πολιτείας ἀφοροῦν σέ ἤδη διακριτούς ρόλους ὅπως ὁ νῦν Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας στό βιβλίο του «Ἡ ἀναθεώρηση τοῦ Συντάγματος, Ὑπό τό πρίσμα τῆς κοινοβουλευτικῆς ἐμπειρίας», ἐκδ. Α.Α. Λιβάνη, Ἀθήνα 2010, σελ. 65 ἑπ. ἔχει ὑποστηρίξει. «Οἱ διακριτοί ρόλοι προκύπτουν ἀπό τήν συγκρότηση τοῦ περιγράμματος τοῦ κράτους δικαίου δηλ. ἀπό τήν συνταγματική καί ἔννομη τάξη καί εὑρίσκονται στά ὅρια ἐκκοσμικεύσεως τῶν σχέσεων Κράτους καί Ἐκκλησίας ὑφισταμένου τοῦ πολυθρύλητου διαχωρισμοῦ»    (Π. Μηλιαράκη-Συνταγματολόγου, ΕΠΙΚΑΙΡΑ 24-6-2016). Καί ναί μέν, στό πλαίσιο τῶν ρυθμιστικῶν κανόνων πού ἰσχύουν διατηροῦνται οἱ «εἰδικές σχέσεις» Κράτους καί Ἐκκλησίας, ὅπως τό ἑορτολόγιο καί οἱ ἐπίσημες τελετές, συναρτῶνται μέ τό τυπικό τῆς Ἐκκλησίας, ἐν τούτοις αὐτές οἱ «εἰδικές σχέσεις» δέν ἀναιροῦν τήν διάκρισι μεταξύ Κράτους καί Ἐκκλησίας, ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό τό γεγονός ὅτι ἡ Πολιτεία νομοθετεῖ ἐρήμην ἤ καί ἐναντίον τοῦ δόγματος καί τοῦ ἤθους τῆς Ἐκκλησίας ὅπως τά ψηφισθέντα νομοθετικά πλαίσια γιά τόν πολιτικό γάμο, τήν καύση τῶν νεκρῶν, τό αὐτόματο διαζύγιο, τήν ἀποποινικοποίηση τῆς μοιχείας, τή νομιμοποίηση τῶν ἐκτρώσεων, τό σύμφωνο συμβίωσης ἑτεροφύλων καί ὁμοφυλοφίλων κλπ. Συνεπῶς ἀπό τό γεγονός αὐτό ἀποδεικνύεται ὅτι οἱ ρόλοι Ἐκκλησίας καί Πολιτείας εἶναι ἀπολύτως διακριτοί καί βρίσκονται στά ὅρια τῆς ἐκκοσμίκευσης. Ἑπομένως ἡ ἰδεοληψία περί δῆθεν θεοκρατίας πηγάζει μόνο ἀπό σκοτεινή ἐμπάθεια καί νομική ἄγνοια ἤ μίσθαρνη στράτευση.

Γεώργιος Ποταμιᾶς,
Σύμβουλος  τῆς  Ἐπικρατείας

Ι. Κατά τή Θεωρία:

1.- Στό ἄρθρο 21 παρ. 1 τοῦ Συντάγματος τοῦ 1975 ὁρίζεται ὅτι: «1.Ἡ οἰκογένεια, ὡς θεμέλιο τῆς συντήρησης καί προαγωγῆς τοῦ Ἔθνους καθώς καί ὁ γάμος, ἡ μητρότητα καί ἡ παιδική ἡλικία τίθενται ὑπό τήν προστασία τοῦ Κράτους».

Ἡ ἐν λόγῳ διάταξη περιλαμβάνει τόσο ἕνα ἀτομικό δικαίωμα, ὅσο καί μία θεσμική ἐγγύηση. Πρόκειται γιά μία διάταξη ὑπό τήν ἔννοια τῶν βασικῶν ἀτομικῶν δικαιωμάτων ἡ ὁποία ἀποσκοπεῖ στήν προστασία τοῦ  γάμου καί τῆς οἰκογένειας ἀπό ἐξωτερικές ἐπεμβάσεις ἐκ μέρους τοῦ Κράτους. Μέ βάση τή διάταξη αὐτή κάθε φυσικό πρόσωπο ἔχει ἕνα δικαίωμα ἀμύνης κατά προσβλητικῶν καί βλαπτικῶν προσβολῶν ἐκ μέρους τοῦ Κράτους. Ἀναμφίβολα ἡ συνταγματική αὐτή διάταξη περιλαμβάνει καί μία θεσμική ἐγγύηση. Ὑπό τήν ἔννοια ὅτι ἡ διάταξη αὐτή προστατεύει ὡς πρός τήν οὐσιαστική τους δομή τόν γάμο καί τήν οἰκογένεια. Ἡ προστατευτική λειτουργία τῆς διάταξης αὐτῆς ἐγγυᾶται τόν πυρήνα τῶν διατάξεων τοῦ γάμου καί τῆς οἰκογένειας ὅπως αὐτές εἶναι διαμορφωμένες στό Ἀστικό Δίκαιο, ὑπό τήν ἔννοια ὅτι δέν μποροῦν νά καταργηθοῦν οὔτε νά ὑποστοῦν οὐσιώδη μεταβολή ὅποτε ἡ διάταξη αὐτή λειτουργεῖ προστατευτικά ἔναντι κρατικῶν μέτρων τά ὁποία θά ἔθιγαν συγκεκριμένα στοιχεῖα τῆς οἰκογένειας πού ἀποτέλεσαν τήν βάση τῆς συνταγματικῆς διατάξεως.

Ἡ «Σύναξη γιά τήν Ὀρθοδοξία», καί ἡ «Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν», ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ἱ.Μ.Πειραιῶς, διοργά­νωσαν καί πραγματοποίησαν τό Σάββατο 18 Μαΐου 2019 στό Στάδιο Εἰρήνης καί Φιλίας (Σ.Ε.Φ.) Ἡμερίδα μέ θέμα:

«Ἡ Ὀρθοδοξία ἀπέναντι στή σύγχρονη ἄρνηση».

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιῶς κήρυξε τήν ἔναρξη τῆς ἡμερίδας καί ἀνέπτυξε τό θέμα: «Ὑφίσταται ἀναγκαιότης ἀλλαγῆς τοῦ συνταγματικοῦ πλαισίου σχέσεων Ἐκκλησίας – Πολιτείας, ἰσχύοντος τοῦ ἄρθρου 13 περί θρησκευτικῆς ἐλευθερίας στήν Ἑλλάδα; Μῦθοι καί Παρανοήσεις».

Ὁ κ. Γεώργιος Ἀποστολάκης, Ἀρεοπαγίτης, ἀνέπτυξε τό θέμα: «Ἡ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μέσα σέ μιά «θρησκευτικά οὐδέτερη» πολιτεία. Συνέπειες».

Ὁ κ. Γεώργιος Δ. Ποταμιάς, Σύμβουλος Ἐπικρατείας, ἀνέπτυξε τό θέμα: «Ο Γάμος καί ἡ Οἰκογένεια σύμφωνα μέ τό ἄρθρο 21 τοῦ Ἑλληνικοῦ Συντάγματος».

Γεωργίου Ἀποστολάκη,
Ἀρεοπαγίτου

[ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦ 18 ΜΑΪΟΥ 2019]

              1.- Ἡ Ἐκκλησία ἀπό τίς κατακόμβες μέσα στήν Πολιτεία.

              Ἡ Ἐκκλησία ξεκίνησε μέ μαρτύριο, τό Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, δυνάμωσε στίς κατακόμβες ἐν διωγμῷ καί εἶναι προφητευμένο ὅτι θά κλείσει τήν ἐπί γῆς ἱστορία της στήν ἔρημο πάλι, μέ τό μέγα διωγμό τοῦ Ἀντιχρίστου. Ἡ πρώτη, ἑπομένως, σχέση της μέ τό ἀντίθεο κράτος ἦταν σχέση διώκτη καί διωκομένου.

              Ὡστόσο, ὅταν ἐπί Μεγάλου Κωνσταντίνου βγῆκε ἀπό τίς κατακόμβες, καί ὅσο ὑπῆρχαν φιλόχριστοι ἤ ἔστω ἀνεκτικοί ἄρχοντες, διαμορφώθηκε μία ἄλλη σχέση μεταξύ τῆς Πολιτείας καί τῆς Ἐκκλησίας. Ἔτσι, στήν Ἐκκλησιαστική μας Παράδοση, ἀπό τό Βυζάντιο ἀκόμη, ὑπάρχει σχέση συνεργασίας. Σχέση συνεργασίας Ἱερωσύνης καί Βασιλείας, Ἐκκλησίας καί Διοικούντων, Ἀρχόντων. Δυό ἦταν οἱ ἐξουσίες μέσα στό κράτος, Ἱερωσύνη καί Βασιλεία, ἰσότιμες, ἰσοδύναμες καί συνεργαζόμενες μέ τόν ἀναγκαῖο ἀλληλοσεβασμό. Ἡ Πολιτεία προστάτευε τήν Ἐκκλησία καί ἡ Ἐκκλησία συνεργοῦσε εὐεργετικά στίς δραστηριότητες τῆς Πολιτείας. Ἡ ὀργανική ἑνότητα προέλευσης καί ἀναφορᾶς τῶν δυό αὐτῶν ἐξουσιῶν ἀποτελεῖ καθολική συνείδηση τοῦ λαοῦ τῆς αὐτοκρατορίας καί ἡ κοινωνική αὐτή συνείδηση λαμβάνει μέ τή σειρά της τή μορφή νομικῶν διατάξεων.