ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: Ὅποιος λάβει ὡς δῶρο τό ἐθνικό μας ὄνομα, θα ἀπαιτήσει καί ἐθνικά μας ἐδάφη
Εὐαγγέλου Στ. Πονηροῦ, Δρ Θ., Μ.Φ.
Καί πάλι στό πολιτικό προσκήνιο ἡ ὑπόθεση τῆς ὀνοματοδοσίας τοῦ κρατιδίου τό ὁποῖο εὑρίσκεται πρός βορράν τῆς πατρίδος μας, πρός ἀνατολάς τῆς Ἀλβανίας, πρός δυσμάς τῆς Βουλγαρίας καί πρός νότον τῆς Σερβίας.
Ἀπό αὐτήν τό ἀπέσπασε μεταπολεμικῶς διοικητικά ὁ Γιόσιπ Μπρόζ Τίτο καί τό ὀνομάτισε μέ τό ἑλληνικότατο ὄνομα τῆς Μακεδονίας. Μέχρι τότε οὐδείς γνώριζε παγκοσμίως τέτοιου εἴδους ἀνύπαρκτο ἔθνος, καί γι΄ αὐτό του τό τόλμημα ἀντιμετώπισε ἀμέσως τήν ἀντίδραση τοῦ νομίμου κατόχου τοῦ ἱστορικοῦ ὀνόματος, τ.ἔ. τῆς Ἑλλάδος, ὅσο καί τῶν Η.Π.Α. οἱ ὁποῖες στίς 26-12-1946 δήλωσαν ἐπίσημα διά τοῦ ὑπουργοῦ ἐξωτερικῶν τους Ἔντουαρτ Στετίνιους: «Ἡ ἀμερικανική κυβέρνηση πιστεύει ὅτι ὁποιαδήποτε ἀναφορά σέ “μακεδονικό ἔθνος”, “μακεδονική πατρίδα” ἤ “μακεδονική ὀντότητα” εἶναι ἀναπόδεικτη καί δημαγωγική… Ἡ ἐπίσημη πολιτική τῆς κυβέρνησής μας εἶναι ἡ λήψη τῶν ἀναγκαίων μέτρων ἐναντίον ὅσων θά βοηθήσουν τή Γιουγκοσλαβία ἤ τή Βουλγαρία νά στηρίξουν τό “μακεδονικό πρόβλημα” σέ βάρος τῆς Ἑλλάδας».